Een werkgeversvereniging zal vanaf volgend jaar namens de waterschappen de cao-onderhandelingen met de vakbonden voeren. Het is belangrijk dat die betrokken vertegenwoordigers krijgt, stelt de vakbond.
De nieuwe structuur is het gevolg van de Wet normalisering rechtspositie ambtenaren (Wnra), die op 1 januari 2020 ingaat. De werkgever sluit vanaf die datum een tweezijdig arbeidscontract met de werknemer af in plaats van dat hij een eenzijdig aanstellingsbesluit neemt. De rechtspositie van werknemers wordt in de cao geregeld en daarvoor is een werkgeversvereniging als onderhandelende partij vereist.
De waterschappen zijn de eerste van de decentrale overheden die hiertoe stappen zetten. De vereniging wordt op 6 december officieel opgericht. Beoogd voorzitter is Toine Poppelaars, dijkgraaf van Waterschap Scheldestromen en tevens lid van het dagelijks bestuur van de Unie van Waterschappen.
Niet-vakbondsleden
Behalve de 21 waterschappen worden nog eens circa tien zogenaamde volgers als laboratoria en belastingkantoren vertegenwoordigd. In totaal gaat het om circa 12.000 werknemers.
De werkgeversvereniging zegt het belangrijk te vinden dat ook niet-vakbondsleden betrokken worden bij het gesprek over een nieuwe cao. ''Die geldt tenslotte voor alle medewerkers, vakbondsleden en niet-vakbondsleden.’’
''Dat is nu ook al zo’’, reageert Arno van Voorden van vakbond CNV Overheid. ''De bonden vertegenwoordigen zowel leden als niet-leden.’’ Volgens hem is circa 30 procent van alle werknemers aangesloten bij een van de bonden, naast CNV ook FNV en CMHF.
Slepende onderhandelingen
Voor de vakbonden maakt het geen verschil dat er een werkgeversvereniging komt, zegt de CNV-bestuurder. ''Van belang is het dat we als cao-partijen een goed gesprek voeren. Die intenties hebben we uitgesproken.’’
Hij doelt op afgelopen zomer, toen de waterschappen en de bonden het na slepende onderhandelingen eindelijk eens werden over een nieuwe cao. Sinds vorig jaar zaten de werknemers zonder omdat de partijen er niet uit kwamen.
Een onafhankelijk verkenner in de persoon van voormalig topambtenaar Hans Borstlap wist de impasse te doorbreken. Overeengekomen werd een loonsverhoging van 7,5 procent in drie jaar tijd en een eenmalig extraatje van 500 euro voor iedereen. Ook werden er afspraken gemaakt over het individueel keuze budget, pensioenopbouw en vitaliteitsbeleid.
Affiniteit met arbeidsvoorwaarden
Het uitgangspunt is dat deze afspraken meegaan naar de nieuwe cao, beloven de werkgevers. ''We gaan van een arbeidsvoorwaardenregeling naar een cao, dat is een technische omzetting dus wat we hebben blijft behouden’’, beaamt Van Voorden.
Een nieuwe structuur kan mogelijk wel voor meer continuïteit zorgen, hopen de bonden. ''De waterschappen zijn volop bezig met de interne werving. Dat moeten mensen zijn die affiniteit met arbeidsvoorwaarden hebben en er ook echt voor gaan’’, meent Van Voorden. ''De afgelopen jaren waren er veel wisselingen en dat heeft de onderhandelingen zeker niet geholpen.’’
Meer informatie:
Bericht Unie van Waterschappen
Interview met Toine Poppelaars
Eerder bericht over nieuwe cao waterschappen
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?