Er bestaan geen afspraken met waterschappen over controle op de waterkwaliteit rond kunstgrasvelden. Dat zegt de Unie van Waterschappen (UVW) in reactie op een uitzending van Zembla. Daarin werd gesteld dat de waterschappen al tien jaar lang hun toezegging niet nakomen. UVW gaat samen met het RIVM en het ministerie voor I&M de komende tijd wel onderzoek doen.
In de uitzending van Zembla, woensdagavond 11 oktober, stelde consultant Jan Willem Boon dat het water rondom kunstgrasvelden op sommige plekken zwaar vervuild is, onder meer met zink en kobalt. Dat zou het gevolg zijn van het gebruik van rubbergranulaat (vermalen autobanden) op de kunstgrasvelden. In 2007 zou met de “waterbeheerders” zijn afgesproken dat zij de kwaliteit van het water rond de sportvelden in de gaten houden, met het oog op mogelijke afspoeling van giftige stoffen uit het rubbergranulaat.
Die weergave van zaken klopt niet, stelt de Unie van Waterschappen in een reactie. Beleidsadviseur Michaël Bentvelsen: “Toenmalig minister Cramer van Milieu heeft een brief gestuurd over het toestaan van rubbergranulaat op sportvelden aan de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, voetbalbond KNVB, partijen die kunstsportvelden leveren en een aantal adviesbureaus. Daarin staat dat de leverancier verantwoordelijk is voor het beheersen van de risico’s.”
In de brief van Cramer staat letterlijk: ‘Het bedrijfsleven (aannemer, leverancier, producent) Is verantwoordelijk voor veilige en schone producten (‘producentenverantwoordelijkheid’) en dus voor het beheersen en beperken van de risico’s voor mens en milieu tot de algemeen maatschappelijk aanvaarde grenzen. Bedrijven hebben niet alleen de verantwoordelijkheid om aan te tonen dat het gebruik van rubbergranulaat als instrooimateriaal (al dan niet van gemalen autobanden) geen onaanvaardbare risico’s met zich meebrengt, maar dienen ook maatregelen te nemen indien er wel sprake is van onaanvaardbare risico’s voor mens of milieu.’ Over de ‘waterbeheerder’ staat in de brief dat die het bevoegd gezag is in het geval van directe lozing in het oppervlaktewater.
De Unie van Waterschappen heeft Cramers brief in 2007 niet gekregen, vertelt Bentvelsen. Specifieke afspraken over controle van waterkwaliteit rond kunstgrasvelden zijn ook op andere momenten niet gemaakt. De waterschappen zijn uiteraard in z’n algemeenheid wel verantwoordelijk voor de waterkwaliteit en controleren ook regelmatig op de stoffen die volgens Zembla rond kunstgrasvelden relatief veel aanwezig zijn. “Alleen hebben we dat onderzoek nooit specifiek rond die kunstvelden gedaan, omdat daarover geen afspraak bestond”, aldus UVW-woordvoerder Miranda van der Voort.
Inmiddels heeft de UVW wel laten weten dat ze zich aansluit bij het onderzoek naar de waterkwaliteit rondom kunstgrasvelden, waartoe het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) en het ministerie van Infrastructuur en Milieu al hadden besloten. Het RIVM maakt een plan van aanpak voor dat onderzoek. Pas daarna is duidelijk wie het onderzoek uitvoert en wanneer dat gebeurt.
Meer informatie
UWV kondigt onderzoek aan
Zembla-uitzending
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren.