secundair logo knw 1

Veenweidegebied in Groningen I Foto: Hardscarf / Wikimedia Commons

Waterschappen kunnen een belangrijke rol spelen bij het bestrijden van bodemdaling in veenweidegebieden. Maar gemeenten en provincies hebben eveneens verantwoordelijkheden in zulke gebieden. Daarom liet STOWA de juridische mogelijkheden van waterschappen bij het aanpakken van bodemdaling onderzoeken.

“Bodemdaling is natuurlijk een maatschappelijk probleem”, vertelt Michelle Talsma van STOWA. “Het kan leiden tot CO-2 emissies en heeft daarnaast gevolgen als het verzakken van bijvoorbeeld wegen of dijken.”

Michelle TalsmaMichelle TalsmaOmdat de waterschappen het klimaatakkoord hebben ondertekend, voelen ze een verantwoordelijkheid om een bijdrage te leveren in de klimaataanpak, denkt Talsma. “En omdat ze het waterpeil in de veenweidegebieden beheren, hebben ze ook een belangrijke knop in handen. Ook met instrumenten als het waterbeheerprogramma, vergunningen, toezicht en handhaving hebben waterschappen nog invloedrijk gereedschap.”

Maar tegelijkertijd zijn klimaatdoelen of het tegengaan van bodemdaling an sich niet expliciet vastgelegd als waterbeheertaak in de wet. “Waterschappen moeten bij de inzet van hun instrumenten steeds een brede afweging maken tussen verschillende belangen, waaronder klimaat. Maar uiteindelijk moeten de maatregelen van waterschappen ten behoeve van hun waterbeheertaak worden genomen.”

En die waterbeheertaak kan afhankelijk zijn van de ruimtelijke inrichting. “In ons onderzoek hebben we niet alleen gekeken naar de juridische ruimte van waterschappen, maar ook naar de verantwoordelijkheden de verschillende betrokken overheden. Dan zien we dat provincies en gemeenten op het gebied van de ruimtelijke ordening de veel bevoegdheden hebben. Deze bestuurslagen besluiten functies in het landelijk gebied te wijzigen.”

Het is dan ook aan deze overheden om de kaders te scheppen waarbinnen waterschappen hun werk kunnen doen. Talsma: “Het goede nieuws is dat het op papier allemaal prima geregeld is in Nederland. Het hele juridische instrumentarium is aanwezig en de taken zijn op zich goed verdeeld. In de praktijk denk ik dat waterschappen, gemeenten en provincies elkaar duidelijk aan moeten spreken op hun verantwoordelijkheden.”

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.