Met de publieke ondertekening van een verklaring hebben Vitens, Waterschap Rijn en IJssel en diverse Duitse en Nederlandse gemeenten beloofd zich in te zetten voor een drinkbare Berkel in 2050.
De Berkel is een 115 kilometer lange rivier die ontspringt in het Duitse Billerbeck en uitmondt in de IJssel in Zutphen. Afgelopen twee weken wandelde Li An Phoa langs de Berkel om aandacht te vragen voor schoon en gezond water in de rivier.
Phoa is initiatiefnemer van Drinkable Rivers. Haar missie is om drinkbare rivieren terug te krijgen, omdat een rivier met schoon drinkbaar water een indicator is van een ecologisch gezond stroomgebied.
Op initiatief van Anne en Hans Leeflang uit Geesteren is een verklaring opgesteld om bestuurlijk draagvlak te krijgen voor het streven naar een drinkbare Berkel in 2050. De verklaring is toegelicht en ondertekend door 20 partijen tijdens de 10e Berkel-conferentie in Zutphen. Met de verklaring beloven de ondertekenaars dat ze zich sterk maken voor meer samenwerking in het stroomgebied van de Berkel.
Hein Pieper, dijkgraaf van Waterschap Rijn en IJssel, vindt de verklaring 'een mooie vorm van positieve energie van onderaf'. Hij vindt het een sympathiek idee dat bewoners langs de Berkel steun hebben gezocht voor het streven naar een drinkbare Berkel.
Bij Duitse gemeenten was er aanvankelijk aarzeling om zich aan te sluiten. Maar na een ontmoeting met Li An Phoa gingen veel burgemeesters overstag. Vitens-directeur Annemieke Traag riep het Duitse waterleidingbedrijf op zich ook achter het burgerinitiatief voor een drinkbare Berkel te scharen.
Hans Leeflang is blij met de brede steun voor de verklaring een drinkbare Berkel in 2050. “Het is gelukt om mensen aan beide zijden van de grens met elkaar in gesprek te laten gaan over hun verlangen naar een schone rivier. Water verbindt de mensen met elkaar als familie.”
Tijdens de 10-daagse wandeling van Li An Phoa liepen gemiddeld 40 tot 50 mensen per dag een stuk mee op de route. Onderweg voerden ze metingen uit naar de waterkwaliteit en voerden ze gesprekken over wat ervoor nodig is om de Berkel schoner en gezonder te maken.
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.