secundair logo knw 1

Geautomatiseerde stuw | Beeld Waterschap Limburg

Om water in droge periodes langer vast te houden, werkt het waterschap aan een pakket van maatregelen onder de noemer ‘Droogtemaatregelen’. Het project loopt tot eind 2025 en bestaat uit vier deelprojecten, gericht op het versterken van het watersysteem, met name in Midden- en Noord-Limburg – regio’s met droogtegevoelige zandgronden.

Een belangrijk onderdeel is de aanleg van ongeveer 250 extra boerenstuwen in berm-, kavel- en perceelsloten. Deze kleine, handmatig bedienbare stuwtjes worden beheerd door de grondeigenaar of gebruiker en helpen om water lokaal vast te houden. In eerdere jaren zijn al zo’n 1700 van deze stuwen geplaatst.

Daarnaast worden in de bovenlopen van kleinere watergangen circa 50 regelbare klepstuwen geplaatst. Die maken het mogelijk om waterpeilen nauwkeuriger te regelen en het water in tijden van droogte langer vast te houden. Op locaties waar deze stuwen komen, liggen nu vaak tijdelijke zandzakdammen.

Regenwaterbuffers
Verder wordt in Zuid-Limburg een pilot uitgevoerd waarbij vijf bestaande regenwaterbuffers worden geautomatiseerd. Dit moet inzicht geven in hoe het rendement van de buffers verbeterd kan worden, en of water langer vastgehouden of beter geïnfiltreerd kan worden. Ook worden in en rond Natura 2000-gebieden tussen de 60 en 70 bestaande stuwen aangepast of geautomatiseerd. Daarbij wordt per locatie gekeken naar de technische staat, de mogelijkheid tot automatisering en de veiligheid. De stuwen worden waar mogelijk voorzien van zonne-energie.

Op de lange termijn werkt Waterschap Limburg aan een robuuster watersysteem, waarbij regenwater zoveel mogelijk wordt vastgehouden op de plek waar het valt en langzaam via kleinere watergangen richting de grotere beken en de Maas stroomt. Dit zogenoemde systeemherstel draagt ook bij aan het vergroten van de grondwatervoorraad. Volgens Chrit Wolfhagen, lid van het dagelijks bestuur van Waterschap Limburg, dragen de maatregelen bij aan een betere voorbereiding op toekomstige droogte: “We proberen steeds beter om te gaan met droogte. Dit project helpt ons om nu al stappen te zetten voor de toekomst.”

Subsidies
Het waterschap zoekt bovendien actief de samenwerking met andere partijen om maatregelen te koppelen aan bredere maatschappelijke opgaven, zoals natuurherstel, de stikstofaanpak en veranderingen in het landelijk gebied. De maatregelen worden mede mogelijk gemaakt door subsidies vanuit het Deltaplan Hoge Zandgronden en de SPUK/Natuur-regeling van de Provincie Limburg. Deze laatste regeling is specifiek bedoeld voor Natura 2000-gebieden en een zone van twee kilometer eromheen.


LEES OOK
H2O actueel: Droogte: Rijkswaterstaat en waterschappen houden meer water vast

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Zo is 't!
Wat mij betreft, actiever, met rationele argumenten reageren op "Agro-industrie".  
Goed bezig, Phebe. Ga zo door.
Mark van der Laan Zoekt en gij zult vinden
Goed bezig, Harrie. Blijf vooral columns schrijven.
Het zou natuurlijk ook juist heel fijn zijn voor de natuur als er meer broedplaatsen komen voor insecten. Hebben de vleermuizen en de vogels ook wat te eten.
Lijkt mij toch opvallend dat als het "diepzuigen" gestart wordt de kade onderuit gaat. Daar moet toch een verband zijn. Diep zuigen bij zandwinning gaat er van uit dat zand in diepere lagen gaat "toelopen, vloeien" naar de "zuigmond" van een baggervaartuig onder een natuurlijk flauwe hoek. De hoek is afhankelijk van de waterspanning in de zandlaag,  korrelgrootte en vorm van het zand in de zandlaag. Als het zand zo, via de hellingshoek onder de oever afvloeit en wordt weggezogen ontstaat daar instabiliteit, "bresvloeiing", waardoor het talud wegzakt. Dat is hier waarschijnlijk gebeurt, lijkt me. Is niet de eerste keer dat dat in Nederland gebeurt.