secundair logo knw 1

In het Nederlandse oppervlaktewater zitten meer resten van geneesmiddelen dan veilig is voor waterorganismen. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM.

Het water uit de kraan is nog steeds prima te drinken, maar de drinkwaterbronnen komen wel in gevaar. In een reactie benadrukt Vewin, de vereniging van drinkwaterbedrijven, het belang van een aanpak van het probleem door de gehele waterketen.

In Nederland wordt per jaar naar schatting minstens 140 ton geneesmiddelresten via de rioolwaterzuivering op het oppervlaktewater geloosd - duidelijk meer dan de zeventien ton aan gewasbeschermingsmiddelen die in het oppervlaktewater terechtkomt.
Dat zet de kwaliteit van de drinkwaterbronnen onder druk, zeker door de combinatie van vergrijzing (meer medicijngebruik) en klimaatverandering (langdurig lage waterstanden). Van de ongeveer 2.000 werkzame stoffen in geneesmiddelen zijn van 80 de effecten op het milieu bekend. Daarvan zijn er vijf in hogere concentraties aangetroffen dan de concentratiegrens die veilig is voor waterorganismen.

"Wij zien dat de kwaliteit van het oppervlaktewater als bron voor drinkwater onder druk staat, mede door medicijnresten. Het RIVM toont met dit rapport dat onze zorgen terecht zijn," zegt Vewin-woordvoerder Patricia van der Linden.

Ze benadrukt het belang van de Ketenaanpak Medicijnresten uit water – waarin de rijksoverheid, de Unie van Waterschappen, drinkwaterbedrijven, gemeenten en verschillende partijen uit de zorgsector samenwerken om medicijnresten in oppervlakte- en grondwater terug te dringen.

"Op dit moment moeten drinkwaterbedrijven extra zuiveringen toepassen, terwijl in de Europese Kaderrichtlijn Water is afgesproken dat de kwaliteit van de bronnen omhoog moet en de zuiveringsinspanningen om drinkwater te maken omlaag kunnen. Daarom is het belangrijk dat iedereen in de keten doet wat hij kan. Bij voorkeur via maatregelen aan de bron; van de farmaceutische industrie tot aan zorgverleners tot aan de watersector. De drinkwaterbedrijven voeren nu al allerlei pilots uit, samen met zorgpartijen en waterschappen, om de emissie van medicijnresten naar drinkwaterbronnen zoveel mogelijk te beperken."

Lees het rapport Geneesmiddelen en waterkwaliteit op de website van het RIVM

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):
 
@Hans MiddendorpHoi Hans, beetje makkelijke reactie van het waterschap ('eerst moeten de waterbedrijven wat doen, tot die tijd kunnen wij niks doen'). De Waprog plaatste in 1986, in één jaar tijd, meer dan 100.000 watermeters bij gezinnen thuis. Dat kostte toen maar 150 gulden (!) per watermeter. Als de waterpartners echt zouden willen samenwerken, kan dit zo zijn opgelost. Dus ja, bureaucratie zegeviert. Niet iets om trots op te zijn.
@Gert Timmerman Eens. We moeten met al ons water zuinig omgaan (en het niet verontreinigen) zeker met zoet grondwater en met drinkwater.