secundair logo knw 1

PFAS wordt onder andere gebruikt om pannen van een anti-aanbaklaag te voorzien. Foto Unsplash/Louis Hansel

De Unie van Waterschappen en Vewin zijn blij dat de Tweede Kamer deze week drie PFAS-moties heeft aangenomen. Een meerderheid heeft daarmee uitgesproken dat Nederland zich in Brussel moet inzetten voor een snel totaalverbod op PFAS, zoals de beide koepelorganisaties al geruime tijd bepleiten.

Ook moet de regering nog voor volgend jaar zomer samen met de gemeentes PFAS-hotspots in kaart brengen en met beheersmaatregelen komen en moeten bestaande lozingen voortvarend worden aangepakt.

In hun lobby in het parlement benadrukken de Unie van Waterschappen en Vewin, de vereniging van drinkwaterbedrijven, al langer het belang van een totaalverbod op PFAS. Dat is de verzamelnaam voor poly- en perfluoralkylstoffen, die voor bijvoorbeeld anti-aanbakpannen en regenkleding worden gebruikt.

Een totaalverbod - voor zowel essentiële als niet-essentiële toepassingen - is volgens de beide koepels de enige manier om te voorkomen dat deze zeer zorgwekkende stoffen in het milieu, en in het drinkwater, terechtkomt. Dit voorjaar reikten ze de Kamerleden al suggesties aan voor Kamervragen over een advies van de Europese voedselveiligheidsautoriteit (EFSA) hierover.

Bronaanpak
In hun motie voor een Europees totaalverbod verwijzen Kauthar Bouchallikht (GroenLinks) en Eva van Esch (Partij voor de Dieren) ook naar deze ESFA-opinie en naar een rapport van het RIVM. Die kunnen volgens hen "tot geen andere algemene conclusie leiden dan dat de concentraties PFAS in het milieu sterk moeten worden teruggedrongen" en dat "een bronaanpak de enige juiste manier is om te voorkomen dat een persistente stofgroep als PFAS in het milieu en het drinkwater terechtkomt".

Samen met Sandra Beckerman (SP) dienden zij de motie over bestaande lozingen in, waarin ze tevens verwijzen naar onderzoek van Deltares dat laat zien dat de belangrijkste routes van PFAS naar het oppervlaktewater via rioolwaterzuiveringsinstallaties, afvalwaterzuiveringsinstallaties en stortplaatsen lopen. Die zijn volgens hen op korte termijn goed te identificeren en te minimaliseren via vergunningverlening.

De derde motie, over de hotspots, komt van Bouchallikht, Beckerman en Kiki Hagen (D66). De hoge PFAS-gehaltes op deze locaties brengen volgens dit drietal risico’s met zich mee voor de volksgezondheid.

Nationaal totaalverbod
Een motie van Van Esch en Beckerman over een nationaal totaalverbod op PFAS haalde het niet. Dat zou een tussenstap kunnen zijn in afwachting van een Europees verbod op niet-noodzakelijke toepassingen, zo stelden ook Vewin en de Unie dit voorjaar.

Toch willen de koepels zeker niet spreken van een teleurstelling, zegt woordvoerder Amarins Komduur van Vewin. "Wij zijn heel blij met de moties die zijn aangenomen. Het verhaal is nog niet klaar, maar het gaat door de steun van de Kamer voor een Europees totaalverbod en de snelle aanpak van vergunningen de goede kant op. Intussen blijven wij ons inzetten om PFAS bij de bron aan te pakken en dus te voorkomen dat het in het milieu komt."

 

MEER INFORMATIE
Moties vermindering blootstelling aan PFAS
Reactie Vewin
Reactie Unie van Waterschappen
H2O-bericht: Vewin en Unie pleiten bij parlement voor totaalverbod op PFAS

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):
 
@Hans MiddendorpHoi Hans, beetje makkelijke reactie van het waterschap ('eerst moeten de waterbedrijven wat doen, tot die tijd kunnen wij niks doen'). De Waprog plaatste in 1986, in één jaar tijd, meer dan 100.000 watermeters bij gezinnen thuis. Dat kostte toen maar 150 gulden (!) per watermeter. Als de waterpartners echt zouden willen samenwerken, kan dit zo zijn opgelost. Dus ja, bureaucratie zegeviert. Niet iets om trots op te zijn.
@Gert Timmerman Eens. We moeten met al ons water zuinig omgaan (en het niet verontreinigen) zeker met zoet grondwater en met drinkwater.