secundair logo knw 1

Impressie van de Prins Hendrikdijk voor (boven) en na de versterking (onder)

Gedeputeerde Staten van Noord-Holland hebben de plannen om de Prins Hendrikdijk op Texel te versterken, goedgekeurd. De drie kilometer lange dijk wordt met zand versterkt, waardoor er een overgangsgebied ontstaat met duinen, kwelder en strand.

De Prins Hendrikdijk voldoet niet meer aan de wettelijke veiligheidseisen, zodat aanpassing nodig is. Het algemeen bestuur van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier heeft vorige maand een plan daarvoor vastgesteld.

Binnenwaartse versterking zou ten koste gaan van landbouwgrond, waarop besloten is dijk buitenwaarts aan te passen. In de plannen blijft de dijk liggen, maar verliest zijn waterkerende functie.

Voor de dijk wordt een strook van tweehonderd hectare gerealiseerd met zand, waardoor er een dynamisch gebied ontstaat dat enerzijds de natuurwaarden van de Waddenzee versterkt en anderzijds de waterveiligheid verhoogd. De plannenmakers spreken van een unieke aanpassing.

Het door GS goedgekeurde projectplan wordt ter inzage gelegd. Als er geen bezwaren komen, start 2018 de uitvoering die eind 2019 moet zijn afgerond.

Naast de versterking van de Prins Hendrikdijk worden op Texel meer dijkdelen versterkt, in totaal 17 kilometer. Ook de Zeedijk ’t Horntje maakt deel uit van de versterking, daardoor komt het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) binnendijks te liggen.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):