secundair logo knw 1

De rwzi-locatie in Epe waar de Kaumera-fabriek wordt gebouwd. Foto Vallei en Veluwe

Waterschap Vallei en Veluwe begint binnenkort met de bouw van een installatie om de nieuwe duurzame grondstof Kaumera Nerada Gum te winnen uit slibkorrels die vrijkomen bij de rioolwaterzuivering in Epe.

Het wordt de tweede Kaumera-fabriek ter wereld. In Zutphen opent dit najaar een fabriek die Kaumera gaat winnen uit restwater van de zuivelindustrie. De installatie in Epe moet in het voorjaar van 2020 operationeel zijn.

Kaumera Nereda Gum is een biologische grondstof die water kan vasthouden maar ook afstoten. Dit biedt verschillende mogelijkheden voor de land- en tuinbouw, de papierindustrie en de bouwsector. Zo kan bijvoorbeeld de bodem met Kaumera verbeterd worden, zodat meststoffen minder snel uitspoelen.

De waterafstotende eigenschappen van het biopolymeer Kaumera zijn ook goed toe te passen in bijvoorbeeld coatings voor betonvloeren, waardoor deze beter uitharden en langer meegaan.

Nerada-zuiveringstechnologie
De grondstof wordt gewonnen uit het zuiveringsslib dat vrijkomt bij de Nereda-zuiveringstechnologie. Daarmee begon Waterschap Vallei en Veluwe in 2012 als eerste waterschap ter wereld. Deze technologie zorgt ervoor dat het slib dat overblijft na het zuiveren geen vlokken maar korrels vormt. Hierdoor bezinkt het slib sneller en is er minder ruimte nodig. Ook kost het veel minder energie.

In 2017 voerde Vallei en Veluwe al een aantal succesvolle testen uit om erachter te komen wat de beste manier is om alginaat uit water terug te winnen. Dat gebeurde binnen het Nationaal Alginaats Ontwikkelingsprogramma. Het waterschap werkt hiervoor samen met Royal Haskoning DHV, TU Delft, STOWA, Waterschap Rijn en IJssel, Chaincraft en de Energie- en Grondstoffenfabriek (EFGF).

Het nieuwe product heette eerst NEO-alginaat (met zuiveringstechnologie Nerada Opgewekt Alginaat), maar is tijdens de Dutch Design Week in oktober 2018 Kaumera gedoopt. Dat betekent kameleon in het Maori, volgens de partners een naam die de veelzijdigheid van het product goed weerspiegelt.

Circulair
Het terugwinnen van grondstoffen uit afvalwater wordt binnen de waterschapswereld breed gesteund. Voor diverse grondstoffen (waaronder fosfaat, cellulose maar ook Kaumera) werken waterschappen samen in zogenoemde koplopersgroepen. Voor Kaumera zijn dit behalve Rijn en IJssel en Vallei en Veluwe ook Noorderzijlvest, Vechtstromen, Waterbedrijf Limburg en Hoogheemraadschap de Stichtse Rijnlanden.

Volgens dijkgraaf Tanja Klip-Martin van Vallei en Veluwe leveren de waterschappen met de ontwikkeling van Kaumera ''een grote bijdrage aan de doelstelling van het Rijk om in 2050 volledig circulair te zijn’’.

Het project wordt mede mogelijk gemaakt door financiële bijdragen van de Europese Unie (LIFE), het Ministerie van Economische Zaken en Provincie Gelderland. Het is de bedoeling dat de nieuwe grondstof uiteindelijk vermarkt wordt. Of dat al gelukt is, kon vanmiddag niemand bevestigen.

 

MEER INFORMATIE

Nieuwsbericht Vallei en Veluwe
Website Kaumera
Website EFGF
Eerder bericht over testen met NEO-alginaat

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.