De uitspraak van de Raad van State over het Programma Aanpak Stikstof (PAS) heeft ook consequenties voor dijkversterkingsprojecten. Op de lijst die minister Carola Schouten van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit heeft vrijgegeven over projecten die in gevaar komen of reeds zijn stopgezet, staat het aantal van 30 tot 40 dijkversterkingsprojecten. Welke projecten dat zijn, blijft onduidelijk.
Gevraagd om een toelichting verwijst het Hoogwaterbeschermingsprogramma naar het ministerie van LNV. Daar wordt vervolgens gezegd dat er vooralsnog geen informatie wordt gegeven over welke dijkversterkingsprojecten in de knel komen. “We zijn nog aan het inventariseren. Voor het zomerreces komt er een brief met nadere uitleg.”
Of er nog meer dijkversterkingsprojecten bij kunnen komen op de lijst, blijft ook onduidelijk. Vooralsnog blijft de boodschap: we zijn bezig om de omvang van het probleem in kaart te brengen. En bepalen van omvang, consequenties en mogelijkheden per project is ingewikkeld, schrijft de minister in een brief aan de Tweede Kamer.
Grote impact
De uitspraak van de Raad van State, de hoogste bestuursrechter, heeft grote impact. Een eerste inventarisatie levert een lijst op met een paar honderd projecten (infrastructuur, woningbouw, landbouw) die in de knel komen. Ze dragen op een of ander manier bij aan de stikstofuitstoot en dat geldt ook voor dijkversterkingsprojecten, zegt de woordvoerder van het ministerie van LNV.
Op basis van het PAS werd toestemming verleend aan deze projecten, waarbij de overheid als uitgangspunt had dat de veroorzaakte natuurschade door de stikstofuitstoot láter werd gecompenseerd. Maar daar is de natuur niet mee geholpen, oordeelde de Raad van State en zette een streep door het vergunningsinstrument.
In een debat met de Kamer moesten de ministers Schouten, Cora van Nieuwenhuizen (Verkeer en Waterstaat) en Kasja Ollongren (Binnenlandse Zaken) gisteravond uitleggen hoe het kabinet verder wil. Vinden van een oplossing is geen eenvoudige klus, zei Schouten.
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.