Zes wateruitdagingen waaronder sanitatie en drink- en afvalwatervoorziening bij migratie en conflicten, circulaire economie en duurzaam welvarende en klimaatbestendige stedelijke delta’s. Dat is de kern van de internationale strategie 2017-2020 van de topsector Water & Maritiem. In deze vernieuwde aanpak zijn duidelijke keuzes gemaakt voor een aantal thema’s en regio’s.
Het doel van de strategie is het vergroten van de concurrentiekracht en daarmee de export. De missie van de topsector Water & Maritiem is leidend: wateruitdagingen oplossen om de welvaart in de wereld te vergroten. De topsector bestaat uit bedrijven, overheden, kennisinstellingen en ngo’s in de maritieme sector, de deltatechnologie en de watertechnologie. Samen zijn zij goed voor een omzet van ruim 21 miljard euro en een export van 7 miljard euro. In totaal werken in de drie sectoren ongeveer 86 duizend mensen.
De topsector Water & Maritiem heeft in 2012 voor het eerst een internationaliseringsstrategie opgesteld. Actualisering was volgens het Kernteam Internationaal nodig om meer slagkracht te ontwikkelen bij het organiseren van de export. De Nederlandse watersector heeft een goede naam maar nog te weinig focus en speelt daardoor onvoldoende klaar. Ook verandert de wereld snel; zo neemt de kennis over klimaatverandering toe. In de vernieuwde aanpak zijn duidelijke keuzes gemaakt voor een aantal regio’s en maatschappelijke thema’s. Daarmee stapt de topsector af van de tot nu toe gehanteerde 3x3x3 methode (drie handelsmissies in Nederland, drie handelsmissies in het buitenland en drie prioritaire landen).
Zes wateruitdagingen
De topsector richt zich de komende drie jaar op de volgende wateruitdagingen:
• duurzaam welvarende en klimaatbestendige stedelijke delta’s (inclusief armoedebestrijding en voedselzekerheid);
• sanitatie en drink- en afvalwatervoorziening bij migratie en conflicten;
• circulaire economie: efficiënt gebruik van water, energie en grondstoffen;
• duurzaam gebruik van de zee;
• inrichting van rivieren als multifunctionele infrastructuur;
• digitalisering van logistiek en scheepvaart.
Nederland kan bij al deze uitdagingen een belangrijke bijdrage leveren. Bijvoorbeeld als het gaat om de tweede uitdaging: de watertechnologische bedrijven bieden mobiele units met de juiste apparatuur voor afvalwaterbehandeling en hergebruik van water. En bij rivieren als multifunctionele infrastructuur is ‘good governance’ cruciaal, wordt gesteld in de strategie. De realisatie van het programma Ruimte voor de Rivier is een icoonproject, waarmee de topsector Water & Maritiem internationaal zijn voordeel kan doen. Voor het vinden van oplossingen zoekt de topsector de samenwerking met partners in de topsectoren Energie, Logistiek en Agri & Food.
Aantal regio’s en landen centraal
De focus ligt op een aantal regio’s en landen. De topsector wil concrete activiteiten voor deltatechnologie (D), maritieme technologie (M) en watertechnologie (W) opzetten in:
• Europa: Polen (D);
• Midden-Oosten: Golfstaten (M en W) en Iran (alle 3);
• Midden- en Zuid-Amerika: Colombia (D en W) en Mexico (D en M);
• Zuid- en Zuidoost Azië: Bangladesh (W), India (D en W), Indonesië (3), Myanmar (3), Singapore (3) en Vietnam (D en M).
In deze regio’s zijn er echter meerdere landen met vergelijkbare kansen, zoals Argentinië en Chili in Zuid-Amerika. De ervaringen bij de activiteiten in de geselecteerde landen kunnen worden benut om ook in andere landen de export te versterken.
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.