secundair logo knw 1

Een dijkinspectie in het gebied van Waterschap Rivierenland | Foto Mark van der Krogt

De wijze waarop de nieuwe normen voor primaire waterkeringen bij dijkversterkingen worden toegepast, kan betekenen dat dijken onnodig zwaar versterkt worden. In zijn promotieonderzoek aan de TU Delft ontwikkelde Wouter Jan Klerk een optimalisatiemethode waarmee veel geld bespaard kan worden, terwijl de veiligheid wel gewaarborgd blijft.

2903 Wouter Jan KlerkWouter Jan KlerkSinds 2017 gelden in Nederland nieuwe overstromingskansnormen voor primaire waterkeringen. Deze zijn risicogebaseerd: ze zorgen ervoor dat het overstromingsrisico overal acceptabel laag is. "Bij een dijkversterking wordt een dijk in kleine stukjes opgeknipt", legt de gisteren gepromoveerde Klerk uit. "In mijn onderzoek hebben we dat losgelaten. In plaats daarvan zijn we gaan kijken op welke plek we die zak met geld het beste kunnen investeren zodat het geheel er de meeste baat bij heeft."

Door deze aanpak kan de versterking van delen van een dijk die dicht tegen de norm aan zitten worden voorkomen of uitgesteld, stelt de promovendus. "Er hoeft dus minder onnodig te worden versterkt. Het gaat om de som van de delen, die moet veilig zijn."

Zijn optimalisatiemethode is in de praktijk toegepast bij het dijkversterkingsproject Streefkerk-Ameide-Fort Everdingen van Waterschap Rivierenland. Uit de analyses bleek dat een kostenreductie van 30 tot 40 procent haalbaar. De methode is ingezet om te bepalen welke stukken op korte termijn moeten worden versterkt. Klerk: "Dat bespaart niet alleen veel geld, het voorkomt ook overlast voor de omgeving."

Onzekerheden
Het promotieonderzoek van Klerk is onderdeel van het All-Risk-onderzoeksprogramma, dat mede ten doel heeft het Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) te ondersteunen. Veertien promovendi doen onderzoek naar de nieuwe normen voor waterkeringen.

Behalve op de optimalisatie van dijkversterkingsprojecten richtte Klerk, overstromingsexpert bij Deltares, zich in zijn onderzoek op het verkleinen van onzekerheden in de sterkte van dijken en op risicogestuurd beheer en onderhoud.

Veel Nederlandse dijken zijn afgekeurd op onderloopsheid (piping) en instabiliteit, maar dat gaat volgens de promovendus gepaard met veel onzekerheden. "Er wordt nog nauwelijks systematisch naar het verkleinen van die onzekerheden door monitoring gekeken, en juist systematisch kijken naar de baten geeft helderheid."

Hij ontwikkelde daarom een methode om de baten van dijkmonitoring en proefbelasting door bijvoorbeeld infiltratieproeven te onderbouwen. Die baten blijken "behoorlijk groot".

Dijkinspecties
Als laatste keek Klerk, ook weer bij Waterschap Rivierenland, naar de nauwkeurigheid van de jaarlijkse visuele dijkinspecties. "Die leveren waardevolle informatie op, maar ze zijn zeker niet perfect en dus blijven er schades en gebreken onder de radar", concludeert hij.

"Bijvoorbeeld door graverij of droogte. Visuele inspecties zullen nodig blijven, maar je kunt niet alles zien. Extra inspecties, bijvoorbeeld met drones, leveren potentieel de meeste winst op. Die kunnen het risicogestuurd beheer en onderhoud echt verbeteren."

 

MEER INFORMATIE
Proefschrift ‘Decisions on life-cycle reliability of flood defence systems'

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Veel succes met deze geweldige actie, samenwerken met onze buren! Maar vergeet niet dat ze in Duitsland een andere taal spreken, ook m.b.t. het water, meetmethodes, waarden en normen. 

De aarde regelt haar zaken zelf daar hebben we als mensen geen enkele invloed op ze is er al miljarden jaren en we meten pas 120 jaar onze invloed dus…
Als de twee probleemkelders zijn afgesloten dan lopen we toch geen risico meer? Of zijn de verkeerde kelders per ongeluk afgesloten?
De waterschappen blijven achter bij de hoeveelheden neerslag die de komende jaren op ons afkomen. Dijkverhoging zal geen uitweg bieden in de ontstane situatie en zelfs gevaarlijk. Geef water zelf de ruimte in de huidige tijd en ga het gesprek aan met de landbouw of laat de landbouw zelf beslissen in kritieke regio's. Neerslaghoeveelheden van boven de 100 mm in een etmaal is geen uitzondering in deze tijd fase.
De SER redeneert blijkbaar met als uitgangspunt dat de intensieve landbouw in Nederland moet blijven bestaan. Jammer dat niet uitgegaan is van een algemener principe, want grote kans dat dit conservatieve uitgangspunt er nu juist voor zorgt dat de ontwikkeling van Nederland zich minder ontwikkeld.