secundair logo knw 1

Het A&O fonds Waterschappen ondervroeg waterschappen en aanverwante organisaties over hun strategische personeelsplanning. De 26 waterschappen die de enquête invulden zijn allemaal bezig met het personeelsbeleid van de toekomst, maar de mate waarin verschilt.

“Er is echt iets aan de hand op de arbeidsmarkt”, zegt Erika Nehmelman van het A&O Fonds Waterschappen, kennispartner van de waterschappen op organisatiegebied. “Denk de vergrijzing, denk aan de invloed van digitalisering en Artificial Intelligence, die maakt dat werkzaamheden zullen verdwijnen of juist verschijnen.

Erika NehmelmanIn de achterban van het A&O Fonds zitten naast waterschappen en hoogheemraadschappen bijvoorbeeld ook dienstverleners als laboratoria en belastingkantoren. Er is voor deze organisaties alle reden om nu goed nadenken over de organisatie van de toekomst.”

En dat bedoelt het A&O Fonds Waterschappen dus met strategische personeelsplanning. Om te weten hoe het ervoor stond met deze planning, liet het fonds een inventarisatie uitvoeren door adviesbureau Berenschot. “We hoorden veel geluiden dat het in de praktijk niet altijd eenvoudig bleek om het proces van strategische personeelsplanning continu te onderhouden. Ook kregen we terug dat het soms een speeltje van de HR-afdeling bleef, terwijl het iets is dat de hele organisatie betreft.”

Uit de enquête en interviews van Berenschot bleek dat veel organisaties in de sector waterschappen aandacht hebben voor strategische personeelsplanning. “Eigenlijk zijn ze er allemaal wel in de één of andere vorm mee bezig. Dat vind ik persoonlijk heel erg positief. Je ziet wel dat ze er in verschillende mate mee bezig zijn. Opvallend aan de inventarisatie, en ook heel positief, was verder dat eigenlijk alle organisaties in de sector waterschappen de belangrijkheid van dit onderwerp onderstrepen.”

In de inventarisatie worden knelpunten, succesfactoren en ondersteuningsbehoeften van de waterschappen beschreven. “De grootste behoefte zit er eigenlijk in dat de waterschappers hebben laten weten te willen leren van en met elkaar. Daarom hebben we vanuit het A&O Fonds een platform opgezet dat om de zoveel tijd bij elkaar komt.”

Het platform is volgens Nehmelman bedoeld om best practices te delen. “Zo kunnen de deelnemers van succesverhalen leren en knelpunten oplossen. Dat kan variëren van heel concreet, bijvoorbeeld over het jaarlijks actualiseren van de personeelsplanning, tot meer strategisch, bijvoorbeeld over het vergroten van het draagvlak in de eigen organisatie.”

Bij de platformbijeenkomsten wordt ook vaak benadrukt hoe belangrijk het is dat de sector waterschappen keuzes durven maken voor de toekomst. “Niemand heeft een glazen bol. Niemand weet precies wat er zal gaan gebeuren. Daarom is het eigenlijk belangrijker om in beweging te komen, want daar leer je van. Dat maakt mensen en organisaties wendbaar en in staat om in te spelen op de veranderingen. Die komen namelijk sowieso en die zullen de werkzaamheden en organisaties veranderen. Het is dus heel zinnig om daar nu al mee aan de slag te gaan.”

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

En de lozingen van de waterschappen zelf? Heeft al iemand een idee wat daar aan te doen is?
Interessante innnovatie.
Wat ik me nu afvraag met die sluitdeuren: ze moeten een faalkans hebben van iets van 10^-4 per jaar, mogelijk nog een factor 10 lager.
Hoeveel kogels heeft men laten vallen (op verschillende plaatsen) om te concluderen dat de faalkans als gevolg van een impact (25 kg bal van 22 meter hoogte lijkt me inderdaad een aardige klap geven) op een voldoende laag niveau zit?
Natuurlijk is een gat op één plek niet direct einde levensduur van deur, maar hij zal iig niet mogen bezwijken.
@Johan FliermanDe metingen van die afgelopen 120 jaar geven maar al te duidelijk aan hoeveel invloed dus de mens heeft.
Nu dan 7 miljard mensen die echt geen stapje terug willen doen.
We blijven dus al die fossiele materialen gewoon in de fik steken.
De wereld wordt daar een aardig stormachtig ruig planeetje van.
Veel succes met deze geweldige actie, samenwerken met onze buren! Maar vergeet niet dat ze in Duitsland een andere taal spreken, ook m.b.t. het water, meetmethodes, waarden en normen. 

De aarde regelt haar zaken zelf daar hebben we als mensen geen enkele invloed op ze is er al miljarden jaren en we meten pas 120 jaar onze invloed dus…