Indien van afvalwaterzuiveringen wordt verwacht dat ze medicijnresten uit het water filteren, is een uniforme methode om de verwijderingsefficiëntie te meten noodzakelijk. STOWA en het ministerie van I&W hebben de gezamenlijke waterschapslaboratoria daarom gevraagd om een robuuste methode te ontwikkelen voor bemonstering en analyse. Zo kan de verwijderingsefficiëntie van medicijnresten door rioolwaterzuiveringsinstallatie worden bepaald.
“De behoefte aan een goede bemonstering- en analysemethode om de verwijderingsefficiëntie door rwzi's van medicijnresten te bepalen, is groot”, stelt Bert Palsma van STOWA, het kenniscentrum voor de waterschappen.
Meerdere waterschappen werken op dit moment aan aanvullende zuiveringstechnieken om de emissie van medicijnresten naar het oppervlaktewater te beperken. Nu willen die waterschappen graag weten hoe effectief deze technieken zijn. Palsma: “En dan zijn bemonstering en analyse natuurlijk van het grootste belang.”
Uitdaging
Een uniforme en betaalbare methode om te meten hoe efficiënt rwzi’s medicijnresten zuiveren, ontbreekt. “De uitdaging van dit project is nu om de beschikbare methodes, onder andere voor oppervlaktewater, geschikt te maken voor het gebruik in afvalwater en dan met name voor het influent, het binnenkomende afvalwater en ook het effluent, het gezuiverde afvalwater”, vertelt Palsma.
Binnen het project is er voor gekozen om enkele gidsstoffen te identificeren om aan de hand daarvan een beeld te krijgen van de effectiviteit van de zuivering.
Palsma: “Het is een zoektocht. We gaan voor een robuuste en betaalbare koepelmethode, inclusief bemonstering, analyse en toetsing. Dat willen we nog dit jaar voor elkaar krijgen door uit te gaan van een bestaande analysemethode, gebruik te maken van al lopende internationale onderzoeken en een beperkte lijst gidsstoffen te selecteren."
