Natuurlijke zuiveringssystemen, vooral in combinatie met andere zuiveringstechnieken, vormen een interessante optie om medicijnen en andere organische microverontreinigingen te verwijderen uit rwzi-effluent. Dit blijkt uit een verkenning die is uitgevoerd in opdracht van STOWA.

Het 'Innovatieprogramma Microverontreinigingen uit rwzi-afvalwater’ is een initiatief van STOWA en het ministerie van IenW. Binnen dit programma wordt al langer onderzoek verricht naar nieuwe zuiveringsmethodes. “Bij de eerste oproep kregen we veel goede innovaties binnen. Daarbij ging het om technologische systemen, met een grote behoefte aan energie of hulpstoffen”, legt Cora Uijterlinde uit. Zij is Programmamanager Afvalwatersystemen van STOWA.

Cora UijterlindeCora UijterlindeIn een tweede call riep het innovatieprogramma onderzoekstinstellingen en marktpartijen daarom expliciet op om natuurlijke zuiveringssystemen in te dienen. “We waren heel erg op zoek naar meer duurzame oplossingen voor de waterzuivering. De ideeën die binnenkwamen hadden vrij veel overeenkomsten. Om de verschillen helder te krijgen, hebben we nu deze verkenning in opdracht gegeven.”

Voor deze verkenning is onderzoek gedaan naar de potentie van natuurlijke zuiveringssystemen voor de verwijdering van microverontreinigingen uit RWZI-effluent. “Ook de verwijdering van nutriënten, ecotoxiciteit en pathogenen is meegenomen. Tot de onderzochte systemen behoren innovatieve systemen en klassieke natuurlijke systemen als vloeivelden, verticaal doorstroomde helofytenfilters en waterharmonica’s.”

Volgens Uijterlinde blijkt uit de verkenning dat natuurlijke systemen een interessant alternatief, of een interessante aanvulling, kunnen zijn op andere zuiveringstechnieken. “De lage CO2-footprint en de lagere kosten, maken dat natuurlijke systemen zeker interessant zijn. Daar komt nog bij dat veel natuurlijke zuiveringssystemen op een mooie manier in het landelijk gebied in te bedden zijn.”

Duidelijk is wel dat er voor veel technieken en combinaties nog meer onderzoek nodig is. “Het is allemaal best complex. Natuurlijke systemen hebben relatief veel oppervlakte nodig. De systemen moeten worden aangelegd en jaarrond draaien om de seizoensinvloeden vast te kunnen stellen. Dat maakt de sprong van theorie naar praktijk ingewikkelder dan zou je willen. Daarom hoop ik dat we te zijner tijd natuurlijke zuiveringsmethoden full scale kunnen gaan testen.”

Dat is ook nodig omdat de eisen die aan de waterzuivering worden gesteld aan het veranderen zijn. In de verkenning is gekeken naar een rendement van zeventig procent. “In de nieuwe, nog niet definitief vastgestelde Europese richtlijn over stedelijk afvalwater wordt een rendement van tachtig procent als eis genoemd.”

Volgens Uijterlinde ligt er nu een mooie selectie aan mogelijke technologieën. Deze verkenning is een eerste stap om de mogelijkheden in kaart te brengen. “Binnen het innovatieprogramma willen we nog dit jaar de technieken verder naast elkaar leggen op de criteria kosten, rendement en CO2-footprint. Als we dat verder in beeld hebben, wordt het tijd om de stap van theorie naar praktijk te gaan wagen en bij verschillende rwzi’s op grotere schaal te gaan testen.”

Voor het reageren op onze artikelen hebben we enkele richtlijnen. Klik hier om deze te bekijken.

Het kan soms even duren voor je reactie online komt. We controleren ze namelijk eerst even.

Typ uw reactie hier...
Cancel
You are a guest ( Sign Up ? )
or post as a guest
People in conversation:
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.
  • This commment is unpublished.
    Ruud Kampf · 2 months ago
    Bij de discussie over natuurlijke systemen komt altijd de opmerking over benodigde ruimte naar voren. Hoeveel is dat?
    In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
    Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
    A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
    B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
    De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
    Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
    Ruud Kampf
    Rekel/water
(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik wil de feiten kennen (10%)
De processen doorgronden (40%)
En de onzekerheid verkennen (50%)
Een oplossing zou kunnen zijn om activiteiten uit te besteden. Bijv. de voorzuivering van industrieel afvalwater of de opwerking van biogas uit slibgistingen of zelfs de volledige slibgisting uit te besteden. Marktpartijen kunnen dit ook nog eens goedkoper en sneller realiseren, waardoor eerder (duurzaamheids)doelstellingen worden gerealiseerd.
@Arie DekkerDank. Is aangepast.
In Flevoland, en specifiek in het gebied Almere Oosterwold heeft het Waterschap Zuiderzeeland al een verordening gemaakt waarbij alle putten, ook kleiner dan 1 m3 per uur een meldingsplicht hebben, terwijl er geen waterbeheerplan voor de regio is. Het risico is meer onzekerheid en bureaucratie, zonder dat er waarborgen voor (stads)landbouw worden besproken.
... wie in haar beheersgebied grondwater gebruikt en grondwateronttrekkingen in zijn gebied ?

Zelf reageren? Dat kan onder alle artikelen met een Mijn H2O/KNW account.