Waterschap De Stichtse Rijnlanden gebruikt per 1 januari 2021 bij aanbestedingen de CO2-prestatieladder als criterium bij de gunning. Bedrijven die minder CO2 uitstoten zijn in het voordeel bij de gunning, aldus het waterschap, dat overigens zelf geen certificering voor de CO2-Prestatieladder nastreeft.
De CO2-prestatieladder telt 5 ambitieniveaus. Aannemers die meedoen aan de aanbesteding moeten aangeven volgens welke van de vijf tredes ze de opdracht gaan uitvoeren. Hoe hoger een bedrijf op de ladder staat, hoe groter de korting bij de gunning, schrijft het waterschap. Het instrument wordt ingezet bij aanbestedingen boven de 100.000 euro.
De Stichtse Rijnlanden zet de methode in om zijn ambities op het gebied van duurzaamheid concreet te maken. Het waterschap wil in 2050 klimaatneutraal zijn. “Met het gebruik van de ladder bij onze aanbestedingen zetten we een flinke stap in de goede richting”, stelt hoogheemraad Els Otterman in een toelichting.
Twee manieren
De CO2-Prestatieladder is in 2009 ontwikkeld. De Stichting Klimaatvriendelijk Aanbesteden & Ondernemen (SKAO) is verantwoordelijk voor het gebruik, de doorontwikkeling en het beheer van de ladder. Deze wordt op twee manieren gebruikt. Bij aanbestedingen zoals De Stichtse Rijnlanden gaat toepassen, maar ook als managementsysteem om bedrijven en organisaties te helpen de eigen CO2-uitstoot in kaart te brengen en te reduceren. Bedrijven die de methodiek in de eigen organisatie implementeren komen in aanmerking voor een certificaat.
Ook hier gelden de 5 ambitieniveaus. Tot en met niveau 3 moet een organisatie aan de slag met de uitstoot van de eigen organisatie (en alle projecten). Vanaf niveau 4 en 5 wordt ook gewerkt aan de CO2-uitstoot in de keten.
HHNK en Delfland
Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) kreeg 26 februari dit jaar als eerste waterschap het certificaat voor de CO2-Prestatieladder. Bij aanbestedingen verlangde HHNK al langer dat aannemers zich certificeerden voor een bepaald niveau op de prestatieladder. “Wanneer we in aanbestedingen verlangen dat het milieu hoog in het vaandel staat en aannemers daarmee extra punten scoren, dan moeten we zelf het goede voorbeeld geven”, tekende het Noordhollands Dagblad op bij Ruud Maarschall, toen nog lid van het dagelijks bestuur van HHNK.
Het Hoogheemraadschap van Delfland volgde op 10 november en kreeg het duizendste certificaat uitgereikt (niveau 3) door SKAO. Directeur Pieter Janssen van Delfland verklaarde bij de uitreiking: “In ons beleid voor duurzaam inkopen wordt door ons al gunningsvoordeel verleend aan opdrachtnemers die zijn gecertificeerd conform de CO2-Prestatieladder. Het was voor ons dus een logische stap om deze methodiek ook binnen de eigen organisatie toe te passen. Dat leidt tot een betere dialoog met marktpartijen over de mogelijkheden voor reductie van de CO2-uitstoot.”
Audit
Waterschap De Stichtse Rijnlanden heeft geen certificaat, zegt woordvoerder Clarion Wegerif. “We zetten wel zeer intensief in op duurzaamheid. Als je dat vergelijkt met de prestatieladder, dan zitten we op niveau 3.” Toch kiest het waterschap er niet voor om het certificaat ook te gaan halen, zoals HHNK en Delfland wel deden. Wegerif: “Je moet een audit ondergaan en dat kost gewoon veel tijd en die willen wij liever aan andere zaken besteden.”
De Stichtse Rijnlanden maakt sinds mei van dit jaar wel deel uit van de Community of Practice CO2-Prestatieladder voor Waterschappen, een initiatief van de Unie van Waterschappen en SKAO. De CoP begon in 2019 met 7 waterschappen, dit jaar kwamen er 8 waterschappen bij. Ze zijn bezig met of geïnteresseerd in het behalen van een certificaat op de CO2-Prestatieladder, schrijft SKAO.
MEER INFORMATIE
SKAO over de CO2-Prestatieladder
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren.