De Spaanse overheid gaat met het oog op de klimaatverandering 22,8 miljard euro investeren om het waterbeheer te moderniseren. De ministerraad stemde in met de lang voorbereide plannen die gelden tot en met 2027. Het is de grootste investering ooit in het Spaanse waterbeheer.
Spanje kampt al jaren met overstromingen en periodes van grote droogte, met vergaande gevolgen. Geschat wordt dat het debiet van de Spaanse rivieren sinds 1980 met 12 procent is afgenomen. Maar ook de waterkwaliteit schiet tekort, Spanje loopt achter op het gebied van de afvalwaterzuivering.
Het doel van de plannen is om zeker te stellen dat inwoners van Spanje altijd toegang hebben tot water, maar ook om de biodiversiteit te beschermen en vooruitgang te boeken met aanpassing aan de klimaatverandering. Tevens worden maatregelen genomen om de aanpak diffuse verontreiniging te verbeteren, alsook die van opkomende verontreinigende stoffen, zoals microplastics of antibiotica.
Het gaat in totaal om 6.500 maatregelen. De grootste uitgaven gaan naar infrastructuur voor sanitaire voorzieningen en zuivering (6,6 miljard), irrigatie (5 miljard) en bevoorrading (2,3 miljard). Ruim 2 miljard euro wordt geïnvesteerd in waterveiligheid. 1,3 miljard euro zal worden besteed aan het herstellen en beheren van de bestaande wateropslagplaatsen. Het resterende bedrag wordt onder meer apart gehouden voor studies en onderzoeken om het waterbeheer de komende jaren continu te verbeteren.
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?