secundair logo knw 1

Beeld Hoogheemraadschap Rijnland

Het Hoogheemraadschap van Rijnland slaat alarm over de aanhoudende aanwezigheid van de schadelijke stof imidacloprid in sloten en vaarten. Bij metingen, onder meer rond de afvalwaterzuivering in Noordwijk, worden regelmatig te hoge concentraties van deze stof aangetroffen. Oorzaak is het gebruik van antivlooienmiddelen voor huisdieren, zo stelt de waterbeheerder.

Imidacloprid werd jarenlang in de landbouw ingezet om insecten te bestrijden, maar het gebruik ervan is inmiddels verboden vanwege de ernstige schade die het toebrengt aan waterplanten en -dieren. Na het verbod werd verwacht dat de concentraties in het oppervlaktewater flink zouden dalen. Die verwachting is echter niet uitgekomen. De stof blijkt via een andere route in het milieu terecht te komen: via het gebruik van antivlooienbanden en -shampoo’s voor honden en katten.

Bij gebruik van deze middelen kan imidacloprid in het riool terechtkomen en vervolgens via de afvalwaterzuiveringen in het oppervlaktewater belanden. Zuiveringsinstallaties kunnen de stof namelijk niet uit het water verwijderen. Vooral in de periode van april tot oktober, wanneer er minder regen valt en sloten voor een groot deel uit gezuiverd rioolwater bestaan, worden verhoogde concentraties gemeten.

Op sommige locaties binnen het areaal van Hoogheemraadschap Rijnland bestaat meer dan 40 procent van het water in sloten en vaarten uit gezuiverd afvalwater, zoals bij Noordwijk. Dichterbij de zuivering zijn de concentraties imidacloprid het hoogst. Verderop, waar de verdunning toeneemt, zijn de waarden lager. Toch zijn de hoeveelheden die worden gemeten lokaal schadelijk voor het waterleven.

Het Hoogheemraadschap van Rijnland roept daarom huisdiereigenaren op om bewust te kiezen voor antivlooienmiddelen zonder imidacloprid, of om te kiezen voor natuurlijke alternatieven. Als men toch gebruikmaakt van een middel met chemische stoffen, wordt geadviseerd om haren van behandelde dieren bij het restafval te gooien, honden minstens twee dagen niet te laten zwemmen na behandeling, en restanten van shampoo of oude vlooienbanden in te leveren als klein chemisch afval.

"Imidacloprid hoort niet in de natuur thuis", stelt Rijnland in een verklaring op de website. "Zeker niet nu blijkt dat waterzuiveringen deze stof niet kunnen verwijderen."

Deltafactvlooien1Bron: CLM Onderzoek en Advies. Mogelijke emissieroutes van vlooienmiddelen richting het milieu

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Zo is 't!
Wat mij betreft, actiever, met rationele argumenten reageren op "Agro-industrie".  
Goed bezig, Phebe. Ga zo door.
Mark van der Laan Zoekt en gij zult vinden
Goed bezig, Harrie. Blijf vooral columns schrijven.
Het zou natuurlijk ook juist heel fijn zijn voor de natuur als er meer broedplaatsen komen voor insecten. Hebben de vleermuizen en de vogels ook wat te eten.
Lijkt mij toch opvallend dat als het "diepzuigen" gestart wordt de kade onderuit gaat. Daar moet toch een verband zijn. Diep zuigen bij zandwinning gaat er van uit dat zand in diepere lagen gaat "toelopen, vloeien" naar de "zuigmond" van een baggervaartuig onder een natuurlijk flauwe hoek. De hoek is afhankelijk van de waterspanning in de zandlaag,  korrelgrootte en vorm van het zand in de zandlaag. Als het zand zo, via de hellingshoek onder de oever afvloeit en wordt weggezogen ontstaat daar instabiliteit, "bresvloeiing", waardoor het talud wegzakt. Dat is hier waarschijnlijk gebeurt, lijkt me. Is niet de eerste keer dat dat in Nederland gebeurt.