secundair logo knw 1

In de rivieren Maas en Rijn komen steeds meer nieuwe stoffen voor. Als gevolg daarvan kon in de Maas vorig jaar gedurende 312 dagen geen rivierwater worden ingenomen voor de productie van drinkwater. De Vereniging van Rivierwaterbedrijven (RIWA) spreekt over een zorgelijke ontwikkeling.

Een en ander staat in de jaarrapporten Maas en Rijn die RIWA heeft gepubliceerd. Hoewel het aantal ‘innamebeperkingen’ redelijk stabiel blijft, neemt de duur van de innamestop in de Maas sterk toe: van 79 dagen in 2011 tot 340 dagen in 2015 en 312 dagen in 2016. In de Rijn is na een piek in 2014 sprake van een afname van de duur van innamestop tot 6 dagen.

Er waren in de Maas ‘forse en veelvuldige overschrijdingen’ van de streefwaarde van het Europees Rivierenmemorandum (ERM) voor 'drinkwaterrelevante stoffen' als EDTA, glyfosaat, AMPA, metformine, guanylureum en desfenylchloridazon.

De overschrijdingen illustreren de ontwikkeling dat er steeds meer nieuwe en opkomende stoffen in het rivierwater worden aangetroffen, stelt RIWA. “Dat is een zorgelijke ontwikkeling, want de Rijn en de Maas zijn een zeer belangrijke bron voor de productie van drinkwater voor miljoenen huishoudens in Nederland en België.”

Klimaatverandering
Bij lozingsvergunningen is te weinig rekening gehouden met de effecten van de lozingen voor de drinkwatervoorzieningen, stelt RIWA. Ook bij het verstrekken van nieuwe vergunning wordt te weinig rekening gehouden met de drinkwaterfunctie van de rivier, aldus de vereniging. Voor nieuwe stoffen zijn vaak geen normen vastgesteld. “Door klimaatverandering nemen perioden met lage rivierafvoer toe. In die perioden lopen de concentraties van verontreiniging op, waardoor de bron voor drinkwatervoorziening sterk onder druk komt te staan.”

Ook worden de bronnen voor drinkwater onvoldoende beschermd door Europese wet- en regelgeving. “De Kaderrichtlijn Water (KRW) schrijft voor dat de waterkwaliteit van oppervlaktewater dient te verbeteren, zodat drinkwaterbedrijven op een natuurlijke manier drinkwater kunnen produceren. Europese normen houden echter geen rekening met deze eis.”

Voorzorgbeginsel
De vereniging vindt ‘een robuuste vergunningverlening met zorgvuldige normen op basis van het voorzorgbeginsel’ onmisbaar. Met het voorzorgbeginsel willen de drinkwaterbedrijven voorkomen dat nieuwe en opkomende stoffen in de rivieren terecht komen, zodat deze niet uit het water gehaald hoeven te worden. “Het voorzorgsbeginsel is één van de uitgangspunten van Europese milieuwetgeving, maar in de praktijk van regelgeving en uitvoering vindt dit beginsel maar weinig toepassing,” schrijft directeur Gerard Stroomberg van RIWA-Rijn in zijn jaarrapport.

Verder wil de vereniging dat overheden kwaliteitsnormen stellen voor opkomende stoffen die drinkwaterrelevant zijn, dat er duidelijkheid komt over bevoegdheden die overheden hebben bij het optreden tegen indirecte lozingen en dat de overheid lozingen adequaat monitort met dezelfde analysetechnieken die de drinkwaterbedrijven gebruiken. Want, zegt RIWA: "In de praktijk zijn het de drinkwaterbedrijven die steeds als eerste lijken te constateren dat er meer stoffen worden geloosd dan bekend verondersteld bij vergunningverlening."  

Ook moeten overheden niet wachten op de herziening van de Europese lijst van prioritaire stoffen, stelt RIWA. “Omdat deze niet gaat leiden tot milieukwaliteitseisen voor drink-waterrelevante stoffen zolang het toegepaste richtsnoer hierop niet is aangepast.”

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

wat een briljante toepassing: nu nog de vraag hoe specifiek die taal is of kan worden...
Voor mij is het onbegrijpelijk dat de leiding van deze bedrijven niet zou begrijpen wat ze doen. Is het dan toch onkunde of wentelen ze de kosten gemakkelijk af op de overheid?
Breng het toezicht op alle lozende bedrijven terug onder het gezag van de waterdiensten als Rijkswaterstaat en de Waterschappen. Daar zit de expertise op dit gebied. We staan met de waterparagraaf voor een enorme opgave, en de uitdaging is beter op zijn plaats bij de waterdiensten.
@Fred SandersIk denk dat wetenschappers te veel willen onderzoeken om hun studenten lesstof te verschaffen en moet daarbij steeds denken aan de Eierlandse dam en prof. Marcel Stive. 25 jaar geleden wist hij al dat er vóór en áchter deze 850 meter lange strekdam begrijpelijke stromingsproblemen waren, die stromingsreacties zijn er nu nog. kustverdediging.nl 
@JacobsTja, wat zal ik zeggen, ik mis in Jos zijn verhaal over de de grote hoeveelheid Escherichia coli bacterie die in het grondwater zit, zelf al op meer dan 30 meter diepte, en ook mis ik de hoeveelheid ijzer en mangaan die in het grondwater zit, en dit alles kost veel om het eruit te halen, tot op heden wordt mijn grondwater afgekeurd en dat al tot 4 keer toe.
Dus, bezint eer gij begint, en complexe filter systemen zijn nu niet bepaald goedkoop in aanschaf maar vragen ook onderhoud. En laten we het een hebben over die andere stofjes, zoals medicijnen, ook deze dringen diep door in de grond, en deze zijn niet zo gemakkelijk eruit te halen, persoonlijk ben ik niet zo blij met een chemokeur van een ander... Mvg John