secundair logo knw 1

De fabriek van Chemours in Dordrecht

Het algemeen bestuur van Waterschap Rivierenland wil schade als gevolg van de PFAS vervuiling verhalen op het chemiebedrijf Chemours. Wat precies de schade gaat zijn, moet nog blijken, aldus het waterschap. “Wat al wel duidelijk is, is dat het waterschap extra activiteiten moet uitvoeren.”

Het algemeen bestuur nam maandagavond unaniem een motie aan waarin wordt gesteld dat de uitstoot van PFAS door Chemours teruggebracht moet worden naar nul. Voorts moeten volgens de motie de kosten die het waterschap maakt om de schade als gevolg van de PFAS-vervuiling te inventariseren en ook de vervolgschade worden verhaald op het chemische bedrijf in Dordrecht.

De afgelopen jaren heeft het waterschap in een groot deel van de Alblasserwaard PFAS aangetroffen in water en bodem. Ook in andere delen van het rivierengebied komen PFAS-stoffen voor. De gemeten concentraties zijn ‘verontrustend’, wat ook tot ‘grote zorgen’ leidt over de medewerkers van het waterschap die dagelijks in en op het water werken in de vervuilde gebieden.

“Naast de uitgebreide metingen die we doen, zoeken we naar manieren om met de PFAS-verontreiniging in water en grond om te gaan. En wat voor financiële schade de PFAS-verontreiniging met zich meebrengt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de verwerking van bagger en slib uit sloten”, schrijft het waterschap.

Het waterschap wijst voorts op de verantwoordelijkheid die het heeft om te zorgen dat inwoners in zijn gebied het water op allerlei manieren kunnen gebruiken. “Denk bijvoorbeeld aan zwemmen, vissen en de (moes)tuin besproeien. Dit benadrukt nog maar eens dat de verontreiniging van water en bodem met PFAS moet stoppen.”

 

LEES OOK
Onderzoek: PFAS zit overal in Schieland en de Krimpenerwaard

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.
  • Je reactie is nog niet geplaatst. We checken hem eerst.
    kees boodt · 1 years ago
    Tot op heden is de ernst van de niet afbreekbare giftige stoffen (PFAS) blijkbaar onder de radar van het Waterschap gebleven. 
    Het Waterschap noemt het een vervuiling en moet nog gaan inventariseren. Heeft het Waterschap dan geen medewerkers die dergelijke ernstige inbreuken op de veiligheid van de bodem en het water in haar gebied monitoren, sanctioneren en publiceren?
    Meer dan vijftig jaar geleden is al een zwarte lijst opgesteld van stoffen die uit het milieu geweerd moeten worden. Daar moet PFAS ook op staan (of had gemoeten). Die zwarte (en overigens ook grijze) lijst was toen in ieder geval bij vrijwel iedereen in de water en bodem wereld bekend. Ik zou graag weten of het Waterschap over een dergelijke lijst beschikt als basis in haar haar beherende taakuitvoering. Want de wereld heeft toch niet vijftig jaar stil gestaan.
    Als de genoemde lijst en medewerkers niet binnen het Waterschap aanwezig zijn dan is dat naar mijn mening een ernstige tekortkoming.    
  • Je reactie is nog niet geplaatst. We checken hem eerst.
    H. Laros · 1 years ago
    Goed initiatief! Zo ook de voornemens om bij ziekenhuizen dicht bij de lozingsbron de schadelijke stoffen direct te elimineren.  Dat kan bij alle chemische bedrijven batuurlijk ook direct inzet van vergunningen worden. Niet lozen is voordeliger en gezonder dan als gemeenschap betalen voor zuiveringskosten!
(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Het is van belang om onderzoek te doen naar de waterkwaliteit o.a. PFAS-stoffen voordat ergens regenwater of oppervlaktewater via infiltratieputten naar grondwaterlichaam gebracht kan worden. Verslechtering van kwaliteit grondwater voorkomen, door zuivering van het infiltratiewater is veelal noodzakelijk.
Knap om in deze discussie de landbouwtransitie geheel buiten beschouwing te laten. In plaats van het natuurlijk vermogen van de bodem om water vast te houden te herstellen én de watervraag vanuit de land- en tuinbouw drastisch te verminderen, bijvoorbeeld door regeneratieve akkerbouw en voedselbossen, wordt er (weer) voornamelijk naar technologische oplossingen gekeken zoals water opslaan in de diepe ondergrond. Het enige positieve plan is het initiatief rondom het wegsijpelende water van de Brabantse wal. Maar ook dat is symptoombestrijding in plaats van het aanpakken van de oorzaak waardoor dat water wegsijpelt....Hopelijk is de nieuwe dijkgraaf wat meer een visionair als het gaat om structurele maatregelen om water en bodemsturend echt in de praktijk te brengen!
Na mijn mening een totaal verkeerd initiatief. Waarom niet het meetnet inzetten om  juist een overschrijding te voorkomen. Gewoon een kwestie van de normen lager in te stellen en snel ingrijpen als de voorwaarschuwing in gaat.
Duidelijk weer boeren! 
@Maria WitmerJe link is helaas al weer verlopen...
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Je hebt gelijk Herman, regenwater is zachter en zoeter dan sterk voorgezuiverd rivierwater, maar aangaande microverontreinigingen niet per sé schoner. Met RO kun je overigens ook de ionensamenstelling van infiltratiewater aanpassen en ook macro ionen wegnemen. Maar dat zou waanzin zijn. Infiltratiewater dat inzijgt in de centrale delen van de Veluwe neemt namelijk een diepe, zeer lange weg en duikt pas na duizenden (!) jaren weer op buiten de Veluwe. En dus NIET in beken en sprengen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.