secundair logo knw 1

Eén van de gangen die de bever groef bij Wamel | Foto Waterschap Rivierenland

Vorige week besloot waterschap Rivierenland twee bevers, die zich hadden ingegraven in de Waaldijk bij Wamel, af te laten schieten. De afgelopen jaren werden in Limburg al tientallen bevers afgeschoten. Mathieu Gremmen, heemraad van Rivierenland, noemt het hoog tijd voor een nationale beverstrategie: ‘onze kwetsbare infrastructuur loopt gevaar’.

In Nederland leven naar schatting ruim 5000 bevers, nadat deze dieren in 1988 voor het eerst weer werden ingezet. Volgens Mathieu Gremmen, heemraad van Rivierenland, bevindt een derde van de Nederlandse bevers zich in het beheersgebied van zijn waterschap. “Ze zijn indertijd uitgezet in de Biesbosch en de Gelderse Poort, dus precies aan de uiteinden van ons gebied. Ons rivierenlandschap biedt vervolgens een ideale habitat.”

Mathieu GremmenMathieu GremmenBij de Waaldijk in Wamel hadden twee bevers een plek gevonden. “Natuur en veiligheid botsten hier op elkaar”, vast Gremmen samen. “Bevers beginnen onder water met graven. Ze maken gangen van 80 centimeter tot een meter en verblijfplaatsen met een doorsnee van twee meter. In Wamel deden ze dat ook nog in de teen van de dijk. We hadden al eerder schade hersteld en gangen gedicht, maar bevers zijn echte territoriumdieren en de gangen keerden steeds terug. De risico’s voor een dijkdoorbraak, zelfs als het water niet extreem hoog zou staan, werden te groot.”

De heemraad benadrukt dat het waterschap volgens een vastgesteld protocol, en in overleg met de provincie en natuurorganisaties, tot het besluit is gekomen de dieren af te schieten. “Er is geprobeerd om de dieren te verplaatsen, maar binnen ons beheersgebied zitten ze al overal en in andere regio’s werden ze ook niet hartelijk welkom geheten. De bever is een prachtig dier en het doet je pijn in je hart. Maar als er niks anders werkt, als verplaatsen dus niet kan en als de schade aan de dijk te groot dreigt te worden, dan is dit wel de laatste optie.”

En Gremmen verwacht dat de belangen van de bever en de Nederlandse infrastructuur in de toekomst vaker zullen botsen. “Denk niet dat de schade, die al aanzienlijk is, alleen bij rivierdijken voorkomt. Het is echt breder dan dat. We krijgen ook meldingen van beverholen bij spoordijken en onder fietspaden. En ze komen ook in de woonwijken, vorige week kreeg ik een melding van elf holen in een wijk in Nijmegen.”

De groeiende beverpopulatie is voor Gremmen aanleiding een dringende oproep aan het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit te doen om de regie te nemen en een landelijke beleidsstrategie uit te werken. “Het gaat er mij echt niet om dat ik dieren wil elimineren, maar ik wil wel dat er nagedacht wordt over de vraag hoe we in dit land omgaan met de bever. Want als we niks doen, dan zijn er straks meer dan tien- of twintigduizend en daarmee groeien dus ook de veiligheidsrisico’s.”

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):
 
@Hans MiddendorpHoi Hans, beetje makkelijke reactie van het waterschap ('eerst moeten de waterbedrijven wat doen, tot die tijd kunnen wij niks doen'). De Waprog plaatste in 1986, in één jaar tijd, meer dan 100.000 watermeters bij gezinnen thuis. Dat kostte toen maar 150 gulden (!) per watermeter. Als de waterpartners echt zouden willen samenwerken, kan dit zo zijn opgelost. Dus ja, bureaucratie zegeviert. Niet iets om trots op te zijn.
@Gert Timmerman Eens. We moeten met al ons water zuinig omgaan (en het niet verontreinigen) zeker met zoet grondwater en met drinkwater.