secundair logo knw 1

Analyses van verdronken veenlagen in de bodem van de Noordzee geven meer inzicht in de snelheid en de omvang van de wereldwijde zeespiegelstijging kort na de laatste ijstijd. De nieuwe geologische gegevens zijn van groot belang om de impact van de huidige opwarming op ijskappen te begrijpen en daarmee op de zeespiegelstijging, aldus een vandaag gepubliceerd onderzoek in Nature.

In de beginfase van het huidige geologische tijdperk, ongeveer 11.700 jaar geleden, was er sprake van een snelle opwarming. De ijskappen smolten snel en de zeespiegel steeg in twee fases korte tijd met 1 meter per eeuw. Dat is aanzienlijk meer dan de huidige zeespiegelstijging die wordt berekend op 30 centimeter per 100 jaar, maar naar verwachting zal toenemen door opwarming van de aarde.

Tot nu toe waren de snelheden en omvang van de zeespiegelstijging tijdens het vroeg Holoceen niet bekend vanwege een gebrek aan goede geologische gegevens uit deze periode. Dit beperkte het inzicht in de relatieve bijdragen van de Noord-Amerikaanse en Antarctische ijskappen aan de wereldwijde zeespiegelstijging tijdens het vroege Holoceen, schrijven de onderzoekers.

Nu zijn ze er in een gezamenlijk onderzoeksproject van Deltares, Universiteit Utrecht, TNO-Geologische Dienst van Nederland, TU Delft, NIOZ en Universiteit van Amsterdam in geslaagd voor het eerst zeer nauwkeurige berekeningen te maken. Deze zijn essentieel voor het begrijpen van het toekomstige smelten van het ijs en zeespiegelverandering onder een opwarmend klimaat, stellen de onderzoekers.

Marc Hijma vk 180 Marc HijmaMarc Hijma, geoloog bij Deltares en hoofdauteur van het onderzoek, spreekt in een persverklaring over een ‘baanbrekend onderzoek’. “We hebben een belangrijke stap gezet in het beter begrijpen van de zeespiegelstijging na de laatste ijstijd. Door gebruik te maken van gedetailleerde gegevens uit het Noordzeegebied kunnen we nu de wisselwerking tussen ijskappen, klimaat en zeespiegelstand beter in de vingers krijgen.”

De onderzoekers analyseerden verschillende grondboringen in het gebied dat ooit Doggerland was, een landbrug tussen Groot-Brittannië en het Europese vasteland. Dit gebied kwam onder water te staan naarmate de zeespiegel steeg. Door de verdronken veenlagen uit dit gebied te analyseren, te dateren en modelleringstechnieken toe te passen, toonden ze aan dat tijdens twee fasen in het vroeg Holoceen de wereldwijde zeespiegelstijging korte tijd piekte op meer dan 1 meter per eeuw.

Daarnaast was er veel onduidelijkheid over de totale stijging tussen 11.000 en 3.000 jaar geleden, schattingen varieerden tussen 32 en 55 meter. Het nieuwe onderzoek neemt deze onzekerheid weg en laat zien dat de totale stijging circa 38 meter was, aldus de persverklaring.

Doggerland 10000 jaar geleden 1Doggerland 10.000 jaar geleden


Kijk hier naar een video over en nadere toelichting op het onderzoek

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Goed bezig, Phebe. Ga zo door.
Mark van der Laan Zoekt en gij zult vinden
Goed bezig, Harrie. Blijf vooral columns schrijven.
Het zou natuurlijk ook juist heel fijn zijn voor de natuur als er meer broedplaatsen komen voor insecten. Hebben de vleermuizen en de vogels ook wat te eten.
Lijkt mij toch opvallend dat als het "diepzuigen" gestart wordt de kade onderuit gaat. Daar moet toch een verband zijn. Diep zuigen bij zandwinning gaat er van uit dat zand in diepere lagen gaat "toelopen, vloeien" naar de "zuigmond" van een baggervaartuig onder een natuurlijk flauwe hoek. De hoek is afhankelijk van de waterspanning in de zandlaag,  korrelgrootte en vorm van het zand in de zandlaag. Als het zand zo, via de hellingshoek onder de oever afvloeit en wordt weggezogen ontstaat daar instabiliteit, "bresvloeiing", waardoor het talud wegzakt. Dat is hier waarschijnlijk gebeurt, lijkt me. Is niet de eerste keer dat dat in Nederland gebeurt.  
Het is van belang om onderzoek te doen naar de waterkwaliteit o.a. PFAS-stoffen voordat ergens regenwater of oppervlaktewater via infiltratieputten naar grondwaterlichaam gebracht kan worden. Verslechtering van kwaliteit grondwater voorkomen, door zuivering van het infiltratiewater is veelal noodzakelijk.