secundair logo knw 1

Dode Zee | Foto Dave Herring Unsplash

De grootste meren en waterreservoirs in de wereld verliezen veel water. Dat is voor meren grotendeels toe te schrijven aan de opwarming van het klimaat, toenemende verdamping en menselijk watergebruik. Waterreservoirs verliezen opslagcapaciteit door met name sedimentatie.

Dat schrijven onderzoekers in een artikel dat is gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Science. De onderzoekers analyseerden de 1.972 grootste meren ter wereld aan de hand van satellietwaarnemingen, klimaatmodellen en hydrologische modellen. “Meer dan de helft van de grote meren kende een aanzienlijk waterverlies”, aldus het onderzoek.

In de onderzoeksperiode nam het watervolume jaarlijks af met 21,5 gigaton, wat cumulatief neerkomt op 602,28 km3 volumeverlies. Dat is gelijk aan het totale waterverbruik in de VS in 2015, aldus de onderzoekers.

De onderzoekers stelden ook vast dat er meren zijn die meer water bevatten; ruwweg een kwart (24 procent) van de grote meren kende een aanzienlijke waterwinst in de onderzoeksperiode. Die waren vooral te vinden in gebieden waar dammen werden gebouwd en in afgelegen of dunbevolkte regio's, zoals het Binnen-Tibetaanse Plateau en de noordelijke Grote Vlakten van Noord-Amerika.

Het verlies aan watervolume in de meren doet zich voor in het westen van Centraal-Azië, het Midden-Oosten, het westen van India, het oosten van China, Noord- en Oost-Europa, Oceanië, de Verenigde Staten, het noorden van Canada, zuidelijk Afrika en het grootste deel van Zuid-Amerika.

"Onze bevindingen komen in grote lijnen overeen met bestaande studies over de menselijke invloed op het Aralmeer", de Dode Zee en het Urmia-meer, schrijven de onderzoekers. Maar nieuw is dat dat ook geldt voor andere grote meren, zoals het Saltonmeer in Californië en het Mar Chiquita-meer in Argentinië.

De onderzoekers schatten dat ruwweg een kwart van de wereldbevolking in stroomgebieden met waterverliezende meren wonen, gelijkelijk verdeeld over droge en vochtige gebieden. In deze regio’s is sprake van zoetwaterafname, aantasting van het milieu en vermindering van de energie uit waterkracht. Dat onderstreept, aldus de onderzoekers, het belang van beter waterbeheer.

Effectieve inspanningen voor waterbehoud kunnen bijdragen aan herstel van de wateropslag, zoals blijkt uit het succes van het herstel van het Sevanmeer door de invoering van waterbeschermingswetten in Armenië, aldus het onderzoek.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Het aanblijven van Woolderink in het waterschapsbestuur zal niet de rust brengen om op een verantwoorde manier besluiten te nemen, wrok zal meespelen in de besluitvorming, integriteit is een issue in politiek en bestuur.
Dus rest maar 1 ding.
Juist opstappen
De term richtlijn is hier onjuist. Het gaat om een richtsnoer (guidance document). Een richtlijn heeft de status van wetgeving, een richtsnoer niet. Verder prima initiatief. 
@A.VosZo voelt het wel soms, he?  Maar met naar elkaar wijzen en zeggen 'zolang hij niet iets doet, doe ik ook niets' komen we niet verder. We zijn helaas niet zo braaf, NL heeft zelfs de rechter nodig gehad om ons te dwingen ons afgesproken huiswerk te doen. (Urgenda)
Misschien sneller de dijken ophogen. Al stoot ons landje geen CO2 meer uit, en rijden we allemaal elekritisch, weinig vee, geen gas meer, geen hout stook, dan nog blijft de zeespiegel stijgen - niet iedereen is zo braaf als wij zijn.
In 100 jaar slechts 25cm liniair en geen 200cm dat is eindelijk goed nieuws!!