secundair logo knw 1

Metingen in Bangladesh (foto: Floris Naus)

Ondergrondse zoetwaterberging kan een oplossing zijn om de drinkwatervoorziening in het zuidwesten van Bangladesh te verbeteren. Dit blijkt uit een proefschrift dat aanstaande vrijdag verdedigd zal worden en ook handvaten biedt voor de toepassing van ondergrondse zoetwaterberging in andere gebieden.

In zijn proefschrift ‘Socio-hydrogeological potential for managed aquifer recharge in the fresh-saline aquifers of southwestern Bangladesh’ beschrijft Floris Naus (Universiteit Utrecht) dat ondergrondse zoetwaterberging zowel brak-zout als arseenhoudend grondwater kan voorkomen en zo de drinkwatervoorziening naar een veiliger niveau kan tillen. Naast hydrogeologisch onderzoek gaat het proefschrift ook in op sociologische factoren.

Sociale aspecten
“Het moet immers niet alleen technisch mogelijk zijn, de gebruikers moeten er ook open voor staan,” zegt Naus. Uit de afgenomen interviews, blijkt dat de acceptatie van ondergrondse zoetwaterberging afhankelijk is van de huidige manier van drinkwaterverzorging. “Het gebruiken van oppervlaktewater als drinkwaterbron is sociaal geaccepteerd, maar men kent de risico’s. Mensen met putten in hun eigen achtertuin, die dus grondwater gebruiken, zien vooral de praktische voordelen daarvan. Ze zullen dus minder snel de ondergrondse zoetwaterberging overnemen.”

Voor zijn proefschrift deed Naus veldwerk in Bangladesh. Hij bracht het grondwater en de ondergrond van het gebied in kaart. “Al snel bleek dat er te weinig harde data beschikbaar was om iets te kunnen zeggen over de potentie van de ondergrond. Samen met masterstudenten uit Utrecht en masterstudenten van de Universiteit van Dhaka hebben we daarom ter plaatse metingen verricht. We hebben de variatie in zoutgehalte van het grondwater onderzocht, eerst op één locatie en daarna op regionale schaal.”

Haalbaar
Naus komt de conclusie dat de ondergrond in onderzochte gebied op verschillende plekken geschikt is voor ondergrondse zoetwaterberging. Dat lijkt het moeilijkst in gebieden waar de nood het hoogst is en de kans op acceptatie het grootst, namelijk waar de mensen nu voornamelijk oppervlakte water drinken. “Toch is het haalbaar,” stelt Naus. “In deze gebieden zou alleen wel heel precies moeten worden gekeken naar de mogelijke locatie van de systemen en de grootte ervan. Hoe groter deze systemen zijn, hoe efficiënter ze ingezet kunnen worden.”

De conclusies en de gebruikte methode zijn volgens Naus niet alleen geldig in het onderzochte gebied. Ook voor waterbeheerders in andere kustgebieden, die met vergelijkbare problemen kampen, biedt het proefschrift de nodige handvatten. “Natuurlijk: ieder gebied heeft een andere bodem. Maar door de relatie tussen landschappelijke kenmerken, hydrologische processen en het zoutgehalte van het grondwater vast te stellen en de mogelijke sociale acceptatie te peilen, kun je ontdekken of ondergrondse zoetwaterberging een oplossing voor drinkwaterproblemen is.”

 

MEER INFORMATIE
De promotie is aanstaande vrijdag via deze live stream te volgen

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

wat een briljante toepassing: nu nog de vraag hoe specifiek die taal is of kan worden...
Voor mij is het onbegrijpelijk dat de leiding van deze bedrijven niet zou begrijpen wat ze doen. Is het dan toch onkunde of wentelen ze de kosten gemakkelijk af op de overheid?
Breng het toezicht op alle lozende bedrijven terug onder het gezag van de waterdiensten als Rijkswaterstaat en de Waterschappen. Daar zit de expertise op dit gebied. We staan met de waterparagraaf voor een enorme opgave, en de uitdaging is beter op zijn plaats bij de waterdiensten.
@Fred SandersIk denk dat wetenschappers te veel willen onderzoeken om hun studenten lesstof te verschaffen en moet daarbij steeds denken aan de Eierlandse dam en prof. Marcel Stive. 25 jaar geleden wist hij al dat er vóór en áchter deze 850 meter lange strekdam begrijpelijke stromingsproblemen waren, die stromingsreacties zijn er nu nog. kustverdediging.nl 
@JacobsTja, wat zal ik zeggen, ik mis in Jos zijn verhaal over de de grote hoeveelheid Escherichia coli bacterie die in het grondwater zit, zelf al op meer dan 30 meter diepte, en ook mis ik de hoeveelheid ijzer en mangaan die in het grondwater zit, en dit alles kost veel om het eruit te halen, tot op heden wordt mijn grondwater afgekeurd en dat al tot 4 keer toe.
Dus, bezint eer gij begint, en complexe filter systemen zijn nu niet bepaald goedkoop in aanschaf maar vragen ook onderhoud. En laten we het een hebben over die andere stofjes, zoals medicijnen, ook deze dringen diep door in de grond, en deze zijn niet zo gemakkelijk eruit te halen, persoonlijk ben ik niet zo blij met een chemokeur van een ander... Mvg John