secundair logo knw 1

Klepelmaaien in Pieterburen | Afbeelding still video waterschap Noorderzijlvest

Na lange onderhandelingen hebben de waterschappen een nieuwe gedragscode voor beheer en onderhoud. Deze gaat per 1april in en zal vijf jaar gelden. Er zijn afspraken gemaakt over klepelmaaien, alleen toegestaan als de veiligheid van medewerkers in het geding is, en over andere aspecten van ecologisch beheer.

De waterschappen en het ministerie van LVVN zijn bijna drie jaar bezig geweest om tot een nieuwe gedragscode voor beheer en onderhoud te komen. De gedragscode voorkomt dat de waterschappen iedere keer voor hun beheer- en onderhoudswerkzaamheden omgevingsvergunningen moeten aanvragen bij de provincies.

Jane AlblasJane Alblas“De invoering van de Omgevingswet heeft ervoor gezorgd dat een omzetting van de gedragscode nodig was. Verder is de toepassing van regelgeving rond natuur strenger geworden.”, legt Jane Alblas van de Unie van Waterschappen uit.

Vooral het klepelmaaien zorgde voor onenigheid aan de onderhandelingstafel. Bij deze manier van het maaien van bermen langs wegen en watergangen kan hoog opgaand gewas worden gemaaid en worden dikke takken en afval gemakkelijk verwerkt.

De betrokken natuurorganisaties waren voor een totaalverbod omdat bij deze vorm van maaien circa 80 procent van de insecten in de gemaaide berm wordt gedood. De waterschappen onderzoeken juist mogelijke biodiversiteitswinst, omdat er maar één keer per jaar hoeft te worden gemaaid.

Uiteindelijk is er afgesproken dat klepelmaaien alleen is toegestaan als de veiligheid van de waterschapsmedewerkers in het geding is, bijvoorbeeld bij het maaien van steile taluds.

Naast klepelmaaien zijn er ook afspraken gemaakt over andere aspecten van ecologisch beheer. Alblas: “De habitatbenadering is scherper neergezet en dat leidt tot afspraken over locatiebezoeken, het maaien van de oevers met de meeste begroeiing na het broedseizoen en een meldplicht voor zeldzame soorten.”

“Voor de waterschappen is het vooral goed dat er nu duidelijkheid is. Daar zaten we echt om te springen”, zegt Alblas. “Het is een lang traject geweest, maar we weten nu waar we aan toe zijn. Omdat er nu weer een code is, wordt ook veel bureaucratie vermeden omdat waterschappen niet voor alle losse beheerstaken aparte vergunningen aan hoeven te vragen.”

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Zo is 't!
Wat mij betreft, actiever, met rationele argumenten reageren op "Agro-industrie".  
Goed bezig, Phebe. Ga zo door.
Mark van der Laan Zoekt en gij zult vinden
Goed bezig, Harrie. Blijf vooral columns schrijven.
Het zou natuurlijk ook juist heel fijn zijn voor de natuur als er meer broedplaatsen komen voor insecten. Hebben de vleermuizen en de vogels ook wat te eten.
Lijkt mij toch opvallend dat als het "diepzuigen" gestart wordt de kade onderuit gaat. Daar moet toch een verband zijn. Diep zuigen bij zandwinning gaat er van uit dat zand in diepere lagen gaat "toelopen, vloeien" naar de "zuigmond" van een baggervaartuig onder een natuurlijk flauwe hoek. De hoek is afhankelijk van de waterspanning in de zandlaag,  korrelgrootte en vorm van het zand in de zandlaag. Als het zand zo, via de hellingshoek onder de oever afvloeit en wordt weggezogen ontstaat daar instabiliteit, "bresvloeiing", waardoor het talud wegzakt. Dat is hier waarschijnlijk gebeurt, lijkt me. Is niet de eerste keer dat dat in Nederland gebeurt.