Het Britse drinkwaterbedrijf Affinity Water komt gedeeltelijk in Nederlandse handen. Het beleggingsfonds DIF wordt hiervan eigenaar, samen met twee buitenlandse partners.
Affinity Water is het grootste drinkwaterbedrijf in Groot-Brittannië met elfhonderd medewerkers en een jaarlijkse omzet van driehonderd miljoen pond. Het bedrijf levert drinkwater aan anderhalf miljoen huishoudens en bedrijven in Groot-Londen en enkele naburige graafschappen. Dutch Infrastructure Fund (DIF) koopt Affinity samen met het Britse fonds HICL en de Duitse verzekeringsmaatschappij Allianz Group.
Zij nemen het bedrijf voor 1,6 miljard pond (ongeveer 1.9 miljard euro) over van twee Britse investeringsmaatschappijen en Veolia. De bedoeling is om Affinity na zo’n tien jaar weer van de hand te doen. Volgens het Financieele Dagblad verwerft DIF een belang van 26,9 procent.
DIF-partner Allard Ruijs heeft het in het FD over een aantrekkelijke investering, omdat het drinkwaterbedrijf goed presteert, efficiënt draait en een stabiele omzet heeft. Bestuursvoorzitter Simon Cocks van Affinity Water verwelkomt op de eigen site de nieuwe eigenaars en zegt dat de overname geen gevolgen zal hebben voor het functioneren van zijn bedrijf.
Het fonds DIF richt zich op infrastructuur van hoge kwaliteit. Affinity is niet de eerste ‘waterinvestering’. DIF heeft eerder onder meer geld gestoken in de nieuwe zeesluis bij IJmuiden, het rioolstelsel onder de rivier de Thames en Delfluent dat de afvalwatervoorzieningen in de regio Den Haag verzorgt.
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?