secundair logo knw 1

Mengsels van bestrijdingsmiddelenresten in oppervlaktewater kunnen dodelijke cocktails vormen voor organismen, ook als het stoffen van goedgekeurde middelen zijn die in geringe concentraties (onder de norm) voorkomen in het water. De toxische druk van deze mengsels heeft een negatieve invloed op het waterleven in het oppervlaktewater en daarmee op het halen van de doelen van de Kaderrichtlijn Water.

Een en ander blijkt uit een uitgebreide studie van Universiteit Leiden en het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in de online Bestrijdingsmiddelenatlas. In de atlas is een actuele en uitgebreide risicobeoordeling te vinden van mengsels van bestrijdingsmiddelen in het Nederlandse oppervlaktewater.

De onderzoekers gebruikten voor hun studie meetgegevens van de waterschappen en Rijkswaterstaat. De data gaven inzicht in de concentraties van honderden bestrijdingsmiddelen op honderden locaties. Aan de hand van de gegevens bepaalden de onderzoekers welke invloed de concentraties hebben op de ecologische gezondheid van oppervlaktewateren.

De belangrijkste uitkomst, schrijven de universiteit en RIVM: zelfs waar de concentraties van de afzonderlijke stoffen binnen de daarvoor gestelde limieten vallen, kan er soortenverlies ontstaan door een combinatie van stoffen. “Voor elke stof afzonderlijk is de norm zo afgesteld dat het risico op het verdwijnen van soorten tot een acceptabel minimum wordt beperkt. Maar samen kunnen ze een giftige combinatie vormen die dat minimum ruim overschrijdt.”

In het onderzoek was hier sprake van in meer dan 20 procent van de onderzochte locaties waar stoffen waren gemeten zonder normoverschrijdingen.

De onderzoekers berekenden het risico op soortenverlies aan de hand van formules en toxiciteitsdata, een methode die is ontwikkeld bij het RIVM. De methode laat zien waar te hoge mengseltoxiciteit optreedt en welke stoffen daar de grootste bijdrage aan leveren, schrijven de onderzoekers. Deze kennis kan worden gebruikt bij het nemen van maatregelen en het vaststellen van normen.

“Met de Atlas kunnen we inzicht krijgen in de variatie van toxische druk door de tijd en op verschillende locaties. We hopen dat dit helpt om kwetsbare gebieden en periodes beter in kaart te brengen: essentieel voor gericht beleid”, zegt Marco Visser, theoretisch ecoloog en een van de onderzoekers.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Is er ook gedacht aan de mogelijkheid deze zout/zoet oppositie deels te gebruiken voor energiewinning? Immers zoet en zout water hebben een verschil in osmotische druk, waardoor het mogelijk is die op te vangen en volkomen uitstootvrije energie te leveren. Dit noemen we Blue Energy. Inmiddels is er een proefcentrale op de Afsluitdijk. Laat het niet bij proeven blijven!
Ik begrijp de zorgen van het waterschap. Maar hebben ze dan zelf geen middelen in handen om het landgebruik te sturen, of beperkingen op te leggen aan nieuwe teelten die de waterkwaliteit negatief beïnvloeden? Ze zijn toch niet onmachtig? De "Factsheet aanpassen grondgebruik voor KRW" (FLO Legal, 2023) geeft aan dat waterschappen wel degelijk instrumentarium ter beschikking hebben bezitten om het landgebruik te kunnen sturen. Waar het helaas aan ontbreekt is bestuurlijk lef om dit instrumentarium in te zetten.
Zeer interessant!
Veel succes met de verdere onderzoeken.
Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd?