De nieuwe Maria Sklodowska-Curiebrug in Amsterdam heeft een in het oog springend ontwerp. In het midden van de fiets- en voetgangersbrug staat een rode waterkerende toldeur omhoog. Deze deur wordt bij hoogwater gesloten.
De 25 meter lange Maria Sklodowska-Curiebrug in de Ringvaart verbindt de Valentijnskade met het Amsterdam Science Park. De brug heeft een tijdelijke noodwaterkerende functie. In het midden is een toldeur aangebracht die eruitziet als een rood zwaard aan een zeilboot. Architect Arjan Karssen maakte het bijzondere ontwerp in opdracht van Waterschap Amstel, Gooi en Vecht en Waternet.
De toldeur bestaat uit twee stalen gekoppelde hefdeuren en kantelt door eigen gewicht met behulp van mechanische handbediening. Bij een noodsituatie gaat de deur omlaag. De hefdeuren bevinden zich tussen het fiets- en voetgangersgedeelte. Daarmee snijdt de toldeur als het ware als een hakmes door het brugdek.
De Amsterdamse brug wordt op 1 maart officieel geopend. De brug is genoemd naar Marie Curie, de beroemde Pools-Franse onderzoekster van radioactiviteit. Zij won in het begin van de twintigste eeuw twee keer een Nobelprijs. Om verwarring met de niet zo ver daarvan gelegen Curiestraat te voorkomen, heeft de brug haar volledige naam gekregen.
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.