secundair logo knw 1

Het innamewerk bij de Maas en het bekken De Lange Vlieter | Foto WML

Waterleiding Maatschappij Limburg heeft opnieuw, na eerdere innamestops in het voorjaar en de zomer, moeten besluiten voorlopig geen drinkwater te winnen uit de Maas. Er zijn twee onbekende stoffen aangetroffen. Als vervanging maakt het waterbedrijf gebruik van diepe grondwaterwinningen.

Rond het innamepunt in de Maas, bij de Lange Vlieter in Heel, zijn meerdere onbekende stoffen aangetroffen. Totdat die stoffen zijn geïdentificeerd en geanalyseerd, geldt er een innamestop. “De kans is groot dat het, net als de vorige keer, gaat om natuurlijke, plantgerelateerde stoffen, die onder warme en droge omstandigheden en een lage Maaswaterafvoer kunnen ontstaan. Maar voordat we daar zekerheid over hebben, nemen we het zekere voor het onzekere”, zegt Susan Hoenen van Waterleiding Maatschappij Limburg (WML).

Bij het onderzoek naar de herkomst en de samenstelling van de stoffen moet in elk geval worden bepaald of de stoffen schadelijk zijn voor de gezondheid en of de waterzuivering in dat geval in staat is de stoffen uit het water te halen. “Wij hanteren hierbij strenge veiligheidseisen en volgen de geldende protocollen. Uiteindelijk is het aan de Inspectie voor de Leefomgeving om te bepalen of de inname van Maaswater kan worden hervat.”

Het onderzoek naar de identiteit van de onbekende stoffen, de herkomst en de effecten, kan zes weken tot twee maanden duren. Maar ook het weer kan van invloed zijn op de innamestop. Hoenen: “Als er veel regen zou vallen de komende tijd, dan verandert de situatie. Dan gaat de stroomsnelheid van de Maas omhoog, worden stoffen verdund en kunnen verhoogde concentraties letterlijk oplossen. Maar de weersverwachting geeft vooralsnog weinig aanleiding tot optimisme.”

Langdurige innamestop
Hoewel de droge zomer niet heeft geleid tot een tekort aan drinkwater in Limburg, is het aantreffen van onbekende stoffen wel degelijk een gevolg van lage waterstanden, de langzame stroming en het vele stilstaande water in de Maas. Dat begon al in mei, toen de eerste innamestops werden ingelast. Begin juli leidde dit tot een langdurige innamestop.

De eerste, onbekende stof die aangetroffen werd, is medio augustus geïdentificeerd als de natuurlijke stof Neophytadiene. “Deze stof bleek niet schadelijk te zijn voor de gezondheid en werd bovendien afdoende verwijderd in de bestaande zuivering. Na groen licht van de Inspectie werd de inname van Maaswater weer opgevoerd.”

Al snel trof WML echter nieuwe, onbekende stoffen aan in het water. Het circuit van onderzoek en testen is opnieuw opgestart voor deze stoffen. In de tussentijd zet WML de winning van diep grondwater weer in om (delen van) de regio Midden- en Noord-Limburg van drinkwater te voorzien. “Daar hebben we nog meer dan genoeg van en het betreft drinkwater van hoge kwaliteit. Alleen zit er wat meer kalk in dan de mensen hier gewend zijn.”

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):
 
@Hans MiddendorpHoi Hans, beetje makkelijke reactie van het waterschap ('eerst moeten de waterbedrijven wat doen, tot die tijd kunnen wij niks doen'). De Waprog plaatste in 1986, in één jaar tijd, meer dan 100.000 watermeters bij gezinnen thuis. Dat kostte toen maar 150 gulden (!) per watermeter. Als de waterpartners echt zouden willen samenwerken, kan dit zo zijn opgelost. Dus ja, bureaucratie zegeviert. Niet iets om trots op te zijn.
@Gert Timmerman Eens. We moeten met al ons water zuinig omgaan (en het niet verontreinigen) zeker met zoet grondwater en met drinkwater.