Een koeltoren van de papierfabriek van Stora Enso in Langerbrugge is de bron van een legionellabesmetting in het Belgische Gent. Inmiddels hebben meerdere bedrijven koeltorens laten registreren bij het Agentschap Zorg en Gezondheid.
Papierfabrikant Stora Enso bracht deze week zelf naar buiten de bron te zijn van de legionella-uitbraak. Het Vlaamse Agentschap Zorg en Gezondheid wilde eerder de naam van de legionellabron niet prijsgeven, omdat er een gerechtelijk onderzoek loopt. Bij de legionella-uitbraak in Gent zijn 32 mensen ziek geworden, van wie er twee zijn overleden.
Het bedrijf zegt geen regels overtreden te hebben. De koeltorens staan geregistreerd bij het agentschap. Bij de verplichte tweejaarlijkse controles zijn nooit alarmerende hoeveelheden van de besmetting vastgesteld. “We volgen strikte instructies met betrekking tot bijvoorbeeld waterbehandeling, risicobeoordelingen, bemonstering en strikt gebruik van beschermingsmiddelen”, aldus het bedrijf.
Buiten gebruik
De koeltorens op het bedrijfsterrein van de papierfabrikant zijn buiten gebruik gesteld. De verdachte koeltoren moet een grondige reiniging en desinfectie ondergaan. Pas na inspectie mag de toren weer in gebruik worden genomen.
De besmette koeltoren ligt in het gebied dat tijdens het onderzoek naar de bron door het Agentschap Zorg en Gezondheid was afgebakend. De zoektocht werd bemoeilijkt door de onvolledige registratie van koeltorens, een verschijnsel dat zich ook in Nederland voordoet. De registratielijst van het agentschap is sinds de uitbraak aangevuld. Volgens de Belgische nieuws- onderzoekswebsite Apache hebben 10 bedrijven 45 koeltorens aangemeld bij het agentschap.
Het agentschap kwam de bron op het spoor door laboratoriumonderzoek. Het nationaal referentiecentrum in België stelde vast dat er genetische overeenkomst bestond tussen de legionella in genomen monsters uit de koeltoren en de legionella bij vijf patiënten.
MEER INFORMATIE
Laboratoriumtest wijst op koeltoren als bron legionella-uitbraak in Gent
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.