De invloed van industriële afvalwaterzuiveringsinstallaties (IAZI's) op de drinkwatervoorziening in Nederland is groot. In totaal wordt 32 procent van het water dat wordt gebruikt om drinkwater te produceren beïnvloed voor IAZI's. Daarbij gaat het feitelijk om vijftien IAZI’s, waarvan er één het leeuwendeel van de invloed voor zijn rekening neemt.

Dat blijkt uit onderzoek dat de Vereniging van Rivierwaterbedrijven (RIWA) heeft laten uitvoeren door KWR Watercycle Research Institute. “Vaak ontbreekt in Nederland het bewustzijn dat industriële lozingen zo’n grote invloed op de drinkwatervoorziening kunnen hebben. Deze studie geeft inzicht waar we op moeten letten bij het effectief beschermen van onze drinkwaterbronnen en maakt duidelijk welke essentiële kennis er nog ontbreekt.” aldus Maarten van der Ploeg, directeur van RIWA-Maas.

De RIWA is een samenwerkingsverband van Nederlandse en Belgische drinkwaterbedrijven die de rivieren Maas en Rijn gebruiken als bron voor de bereiding van drinkwater. De resultaten staan in het rapport 'Impact of industrial waste water treatment plants on Dutch surface waters and drinking water sources'.

Opkomende stoffen
Er zijn verschillende redenen voor dit onderzoek. In de eerste plaats hebben drinkwaterbedrijven te maken met opkomende stoffen, chemicaliën die pas sinds kort worden gebruikt of kort geleden zijn ontdekt in het milieu. De risico's die deze vormen als ze in het drinkwater komen, zijn niet of onvoldoende bekend.

In de tweede plaats hebben emissies van opkomende stoffen uit IAZI's tot nu toe veel minder aandacht gekregen dan emissies uit RWZI's, die 50 procent van het water dat wordt gebruikt voor de productie van drinkwater beïnvloeden.

Beïnvloeding betekent overigens niet dat het oppervlaktewater per definitie vervuild wordt. Het water dat de IAZI’s lozen bepaalt mede de kwaliteit van het oppervlaktewater, dat kan ook betekenen dat bij afvoer van schoon water de kwaliteit van het oppervlaktewater verbetert.

Grote invloed
KWR stelt in het rapport vast dat Nederland 182 IAZI's telt. Hiervan hebben er slechts 15 een grote invloed op de drinkwaterproductie, aldus het instituut. Deze vinden we in de sectoren plastic, papier, petroleum en basischemicaliën. Interessant is verder de bevinding dat één IAZI het overgrote deel van de invloed op de drinkwaterbereiding veroorzaakt. Om welke installaties en bedrijven het gaat, vermeldt KWR niet.

Om de invloed van de IAZI's te bepalen hebben de onderzoekers de industriële emissies van de 182 IAZI's gemodelleerd om een beeld te krijgen van de invloed van de emissies op de kwaliteit van het oppervlaktewaterkwaliteit en de drinkwaterproductie. Op basis van meetgegevens op drinkwaterinnamepunten, eerder geprioriteerde stoffen en literatuur is eerst een selectie gemaakt van relevante industriële chemicaliën. Vervolgens zijn gegevens van de IAZI's en gegevens uit de Europese emissieregistratie E-PRTR gekoppeld aan de KRW-verkenner. Dit is een gedetailleerd landelijk hydrologisch model.

Modelstudie
In dit model is voor zes chemicaliën onderzocht wat de invloed ervan is op het oppervlaktewater. Het gaat om bis(2-ethylhexyl)ftalaat (DEHP), benzeen, dichloormethaan, tolueen, 1,2-dichloorethaan en vinylchloride gebruikt. Over de emissies van deze stoffen, die relatief hoog zijn, zijn voldoende data beschikbaar in de E-PRTR, om een modelstudie mee uit te kunnen voeren. De invloed van een IAZI op de waterkwaliteit is een combinatie van de grootte van de emissies van deze stoffen en de geografische locatie van de IAZI ten opzichte van innamepunten voor drinkwaterproductie.

Bij de vijftien IAZI's die veel invloed hebben op de drinkwaterbereiding kunnen kosteneffectief mitigerende maatregelen worden genomen. Er zijn geschikte conventionele en geavanceerde zuiveringstechnologieën beschikbaar, waarmee vervuilende stoffen verwijderd kunnen worden, aldus KWR.

Het rapport 'Impact of industrial waste water treatment plants on Dutch surface waters and drinking water sources' is hier te downloaden.

Voor het reageren op onze artikelen hebben we enkele richtlijnen. Klik hier om deze te bekijken.

Het kan soms even duren voor je reactie online komt. We controleren ze namelijk eerst even.

Typ uw reactie hier...
Cancel
You are a guest ( Sign Up ? )
or post as a guest
People in conversation:
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.
(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Bij de discussie over natuurlijke systemen komt altijd de opmerking over benodigde ruimte naar voren. Hoeveel is dat?
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Ik ben niet helemaal thuis in de bestuursvorm van een Waterschappen, maar wat staat er nu precies in dit bericht?
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?
Ieder waterschap zou zoiets voor de eigen provincie, verzorgingsgebied moeten hebben.
Kunnen jullie aub even beter op spelling checken; al jullie artikelen staan vol fouten.
@Willem VroomNatuurlijk hoort de landbouwsector niet mee te betalen aan deze denkfout van Rijkswaterstaat. Dit had men met het maken van de plannen kunnen weten. De kostenpost en eventuele gevolgschade dient geheel voor rekening van het scheepvaartverkeer gebracht te worden.

Zelf reageren? Dat kan onder alle artikelen met een Mijn H2O/KNW account.

Aanmelden voor H2O Nieuws
Ontvang twee keer per week het laatste waternieuws in je mailbox!