secundair logo knw 1

Het ijzer in het zand houdt het water helder I foto: AquaMinerals

AquaMinerals heeft een nieuwe toepassing van ijzerzand geïntroduceerd. Dit restproduct van de drinkwaterproductie uit grondwater is nu beschikbaar voor aquatische teelt en voor vijvers en aquaria. Het ijzer in het zand bindt het fosfaat uit het water en dat komt zowel de waterkwaliteit als de plantengroei sterk ten goede.

Deze toepassing is door AquaMinerals ontwikkeld samen met Green XL Pond Products. Dat bedrijf heeft het ijzerzand nu onder de naam Bio Korrel op de markt gebracht. Ronny Theune, commercieel manager van Aquaminerals, spreekt van een mooie nieuwe toepassing. “Vijf jaar geleden was ijzerzand een restproduct met een aanzienlijke negatieve waarde, nu zijn er door nieuwe bewerkingsstappen meerdere interessante mogelijkheden van hergebruik. Een groot verschil.”

Ronny TheuneRonny Theune

AquaMinerals is het samenwerkingsverband van drinkwaterbedrijven en waterschappen, dat stoffen uit de waterbehandeling een tweede leven geeft. Bij het maken van drinkwater uit grondwater komt er jaarlijks ongeveer achtduizend ton ijzerzand vrij. Dit kan worden gebruikt om fosfaat te binden.

Voorkomen van algengroei
Sinds 2018 wordt het restproduct door boeren in de Bollenstreek toegepast bij drainage om tegen te gaan dat fosfaat in het oppervlaktewater terechtkomt. “Ook is ijzerzand geschikt voor grootschaligere natuurtoepassingen”, zegt Theune. Hij noemt het grote filter van ijzerzand dat recent in het Brabantse ven De Groote Meer is aangelegd om de watertoevoer naar het natuurgebied te zuiveren.

Volgens Theune zijn er twee redenen waarom ijzerzand nu ook wordt ingezet als een natuurlijk vijverproduct. “De waterkwaliteit en de kwaliteit van waterplanten gaan met sprongen vooruit, vergeleken met het gebruik van een normaal substraat. Enerzijds wordt de groei van algen voorkomen door de binding van fosfaat. Anderzijds kunnen waterplanten fosfaat vrijmaken, waardoor zij sneller groeien en groter worden.”

Aangegroeid ijzerzand geschikt
IJzerzand komt vrij vanuit de zandfilters bij de productie van drinkwater uit grondwater. Theune licht toe: “Er zit ijzer in het grondwater dat wordt opgepompt. Door beluchting wordt daarmee een slib gevormd. Een deel van het ijzer wordt biologisch gebonden aan zandkorreltjes. Bij onder meer het afromen van een zandfilter komt het ijzerzand dan vrij.”

Niet al het geproduceerde ijzerzand is geschikt voor aquateelt en vijvers. “Alleen aangegroeid ijzerzand is bruikbaar. We hebben ten opzichte van de toepassing in de Bollenstreek een kwaliteitsstap gemaakt en een proces ontwikkeld om aangegroeid ijzerzand te scheiden van ijzerzand dat niet of te weinig is aangegroeid.”

Verpakt productHet verpakte product

Bio Korrel is bedoeld voor zowel kwekers van waterplanten als consumenten voor gebruik in vijvers en aquaria. Het product is verkrijgbaar bij diverse tuincentra en vijverspecialisten. De verwachtingen zijn hooggespannen, aldus Theune. “Als ik mensen bij Green XL beluister, is er straks een tekort aan ijzerzand.” Hij wil tot slot nog iets kwijt. “IJzerzand wordt als restproduct van de drinkwaterproductie opnieuw gebruikt in de watercyclus. Dat maakt het een mooie kringloop.”

 

MEER INFORMATIE
AquaMinerals over de nieuwe toepassing
H2O-bericht over gebruik van ijzerzand door bollentelers
H2O-bericht over filter van ijzerzand in Brabants natuurgebied
 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):
 
@Hans MiddendorpHoi Hans, beetje makkelijke reactie van het waterschap ('eerst moeten de waterbedrijven wat doen, tot die tijd kunnen wij niks doen'). De Waprog plaatste in 1986, in één jaar tijd, meer dan 100.000 watermeters bij gezinnen thuis. Dat kostte toen maar 150 gulden (!) per watermeter. Als de waterpartners echt zouden willen samenwerken, kan dit zo zijn opgelost. Dus ja, bureaucratie zegeviert. Niet iets om trots op te zijn.
@Gert Timmerman Eens. We moeten met al ons water zuinig omgaan (en het niet verontreinigen) zeker met zoet grondwater en met drinkwater.