secundair logo knw 1

Afbeelding: WUR

Microplastics worden regelmatig aangetroffen in zoet water, afvalwater en drinkwater, maar van de onderzoeken blijkt 92% niet te voldoen aan alle eisen van kwaliteitsborging. Dit blijkt uit een kritische analyse van Bart Koelmans, hoogleraar Aquatische Ecologie en Waterkwaliteitsbeheer van Wageningen University & Research.

De analyse van de kwaliteit van bestaand onderzoek naar microplastics in het water begon met een eenvoudig studentenproject. Een student moest uitzoeken hoeveel plastic er in vissen zat, maar twijfelde aan de beschikbare methodes. “Die student had gelijk. Er werden zoveel verschillende methodes gebruikt, dat het tijd werd om die methodes kritisch tegen het licht te houden,” vertelt Bart Koelmans.

Vervolgens werd Koelmans benaderd door Wereldgezondheidsorganisatie WHO. De WHO werkt aan een rapport, dat later dit jaar moet verschijnen, over mogelijke gezondheidsrisico's voor mensen van microplastics in drinkwater en wilde weten hoeveel microplastics er in het drinkwater zitten en hoe betrouwbaar de beschikbare gegevens waren.

Koelmans en zijn medewerkers analyseerden 50 onderzoeken naar microplastics in zoet water, afvalwater en drinkwater. Slechts 4 van deze onderzoeken voldoen aan alle eisen op het gebied van kwaliteitsborging. “Zo waren er onvoldoende controles ingebouwd of ontbrak bijvoorbeeld informatie over waar en hoe monsters van het oppervlaktewater zijn genomen. Daardoor werden de onderzoeken oncontroleerbaar. Dit wil overigens niet zeggen dat het slechte onderzoeken zijn, in de meeste gevallen leveren ze sowieso bruikbare informatie op, maar wel dat de resultaten van de metingen niet boven alle twijfel verheven zijn.”

Standaardisering
In zijn artikel Microplastics in freshwaters and drinking water: Critical review and assessment of data quality pleit Koelmans voor een standaardisering van onderzoek naar microplastics in water. “Het is een relatief pril onderzoeksveld. Vaste standaarden voor onderzoek vergroten het vertrouwen in de resultaten. Ook maken standaarden het makkelijker om verschillende onderzoeken met elkaar te vergelijken. Die vergelijkingen zijn weer nodig om risico-analyses te kunnen maken.”

En dat is volgens Koelmans wel nodig. “Microplastics komen in alle watertypes voor. Omdat de gebruikte methodes niet altijd betrouwbaar waren, is het moeilijk om de om de risico’s van microplastics voor de gezondheid van mens en milieu goed te kunnen beoordelen. Meer onderzoek – met verbeterde methodes – is dus dringend noodzakelijk.”

 

MEER INFORMATIE
Microplastics in freshwaters and drinking water: Critical review and assessment of data quality
Onderzoek: ook microplastics in flessenwater

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

wat een briljante toepassing: nu nog de vraag hoe specifiek die taal is of kan worden...
Voor mij is het onbegrijpelijk dat de leiding van deze bedrijven niet zou begrijpen wat ze doen. Is het dan toch onkunde of wentelen ze de kosten gemakkelijk af op de overheid?
Breng het toezicht op alle lozende bedrijven terug onder het gezag van de waterdiensten als Rijkswaterstaat en de Waterschappen. Daar zit de expertise op dit gebied. We staan met de waterparagraaf voor een enorme opgave, en de uitdaging is beter op zijn plaats bij de waterdiensten.
@Fred SandersIk denk dat wetenschappers te veel willen onderzoeken om hun studenten lesstof te verschaffen en moet daarbij steeds denken aan de Eierlandse dam en prof. Marcel Stive. 25 jaar geleden wist hij al dat er vóór en áchter deze 850 meter lange strekdam begrijpelijke stromingsproblemen waren, die stromingsreacties zijn er nu nog. kustverdediging.nl 
@JacobsTja, wat zal ik zeggen, ik mis in Jos zijn verhaal over de de grote hoeveelheid Escherichia coli bacterie die in het grondwater zit, zelf al op meer dan 30 meter diepte, en ook mis ik de hoeveelheid ijzer en mangaan die in het grondwater zit, en dit alles kost veel om het eruit te halen, tot op heden wordt mijn grondwater afgekeurd en dat al tot 4 keer toe.
Dus, bezint eer gij begint, en complexe filter systemen zijn nu niet bepaald goedkoop in aanschaf maar vragen ook onderhoud. En laten we het een hebben over die andere stofjes, zoals medicijnen, ook deze dringen diep door in de grond, en deze zijn niet zo gemakkelijk eruit te halen, persoonlijk ben ik niet zo blij met een chemokeur van een ander... Mvg John