Het Arnhemse bedrijf DWE bouwt de komende maanden een waterkrachtinstallatie in Suriname, die op termijn drie dorpen van stroom gaat voorzien.
De ‘Oryon Watermill’ van Deep Water Energy (DWE) wordt de komende maanden gebouwd bij het Surinaamse dorp Duwatra, in de Surinamerivier. Het is het eerste exemplaar van de waterkrachtinstallatie dat gerealiseerd wordt, nadat de ontwikkeling ervan in 2011 begon. “Als de installatie volledig operationeel is, dragen we hem over aan de lokale bevolking”, vertelt Dolf Pasman, international sales manager van DWE. De Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) heeft meebetaald aan de realisatie van de waterkrachtcentrale.
Het bijzondere aan de Oryon Watermill is volgens Pasman dat die energie kan opwekken uit langzaam stromend water, met een snelheid van 1 tot 3 meter per seconde. Bestaande installaties hebben sneller stromend water nodig om energie te kunnen opwekken. “Met deze techniek kunnen we ook in alle Nederlandse rivieren stil en schoon energie opwekken. De techniek is visvriendelijk, betaalbaar en in de hele wereld toepasbaar. Onder meer in Afrika is er veel belangstelling voor.”
Voor de inwoners van Duwatra betekent de komst van de ‘watermolen’ een overgang naar betaalbare en duurzame energie. Zij zijn nu nog afhankelijk van vervuilende dieselgeneratoren waar dure brandstof in moet. Op termijn zal ook het bestaande elektriciteitsnet van twee nabijgelegen dorpen worden uitgebreid en aangesloten op de stroomvoorziening van de Oryon-molen.
DWE is intussen ook bezig met een waterkrachtcentrale bij de sluis van Doesburg, in samenwerking met een lokale energiecoöperatie. Ook die zal in de loop van dit jaar worden gerealiseerd. De Oryon Wintermill wordt gebouwd met een modulair systeem. Pasman: “Afhankelijk van het aanbod van water ter plekke kan er energie opgewekt worden voor twee huishoudens, of wel voor tweeduizend. Het aandeel duurzame energie dat met water wordt opgewekt, is weliswaar klein, maar veel beter voorspelbaar dan de energie die je met wind of zonlicht kunt opwekken. Bovendien heb je in verhouding kleinere installaties nodig. Daarom zien wij ook in Nederland een enorme potentie voor de Oryon-molen.”
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water