De Europese Commissie heeft grenzen bepaald voor onderwatergeluid in zee, om de biodiversiteit te beschermen. Zo mag gedurende een jaar niet meer dan 20 procent van een marien gebied worden blootgesteld aan continu onderwatergeluid door met name de scheepvaart. Wereldwijd gelden voor het eerst zulke drempelwaarden.
Het is een bekend gegeven dat menselijke activiteiten in bepaalde zeegebieden voor veel extra onderwatergeluid zorgen. Dat kan leiden tot gehoorbeschadiging en gedragsstoornissen bij zeedieren die voor dit geluid gevoelig zijn, zoals zeehonden en kabeljauw. Hieraan wil de Europese Commissie wat doen met maximaal aanvaardbare niveaus voor zowel impuls- als continu onderwatergeluid. Deze niveaus zijn ontwikkeld door EU-experts en empirisch onderbouwd.
Grenzen voor impuls- en continu onderwatergeluid
Impuls-onderwatergeluid wordt onder meer veroorzaakt door olie- en gaswinning. Dit soort geluid komt voor in ongeveer 8 procent van de zeeën van de Europese Unie en is met name aanwezig in grote delen van de Oostzee, de Noordzee, de Keltische Zee en het Middellandse Zeegebied. Hiervoor is als grens bepaald: per dag mag maximaal 20 procent van een marien habitat worden blootgesteld aan impuls-onderwatergeluid. Ook is er een maximum voor een heel jaar (op basis van een berekening van de gemiddelde blootstelling): 10 procent.
Scheepvaart is de belangrijkste bron van continu onderwatergeluid. Binnen de Europese Unie is in de Middellandse Zee het scheepvaartverkeer het grootst (27 procent van het gebied), gevolgd door de Baltische Zee (19 procent van het gebied). In totaal is er slechts in 9 procent van het zeegebied van de EU geen scheepvaartverkeer. De grens voor continu onderwatergeluid is dat niet meer dan 20 procent van een bepaald marien gebied hieraan mag worden blootgesteld gedurende een jaar.
Uitwerking van Zero Pollution Action Plan
De drempelwaarden zijn een uitwerking van het Zero Pollution Action Plan en volgens de Europese Commissie de eerste in hun soort op mondiaal niveau. Zij zijn ontwikkeld in verband met de Kaderrichtlijn mariene strategie. De betrokken lidstaten zullen in hun eigen mariene strategieën passende maatregelen moeten nemen om hieraan te voldoen, bijvoorbeeld door scheepsgeluid te verminderen of ruimtelijke beperkingen voor menselijke activiteiten op te leggen.
LEES OOK
H2O Actueel: veel extra onderwatergeluid in Noordzee