secundair logo knw 1

Een zeehond bij Schotland I Foto: David McCreight via Pixabay

De Europese Commissie heeft grenzen bepaald voor onderwatergeluid in zee, om de biodiversiteit te beschermen. Zo mag gedurende een jaar niet meer dan 20 procent van een marien gebied worden blootgesteld aan continu onderwatergeluid door met name de scheepvaart. Wereldwijd gelden voor het eerst zulke drempelwaarden.

Het is een bekend gegeven dat menselijke activiteiten in bepaalde zeegebieden voor veel extra onderwatergeluid zorgen. Dat kan leiden tot gehoorbeschadiging en gedragsstoornissen bij zeedieren die voor dit geluid gevoelig zijn, zoals zeehonden en kabeljauw. Hieraan wil de Europese Commissie wat doen met maximaal aanvaardbare niveaus voor zowel impuls- als continu onderwatergeluid. Deze niveaus zijn ontwikkeld door EU-experts en empirisch onderbouwd.

Grenzen voor impuls- en continu onderwatergeluid
Impuls-onderwatergeluid wordt onder meer veroorzaakt door olie- en gaswinning. Dit soort geluid komt voor in ongeveer 8 procent van de zeeën van de Europese Unie en is met name aanwezig in grote delen van de Oostzee, de Noordzee, de Keltische Zee en het Middellandse Zeegebied. Hiervoor is als grens bepaald: per dag mag maximaal 20 procent van een marien habitat worden blootgesteld aan impuls-onderwatergeluid. Ook is er een maximum voor een heel jaar (op basis van een berekening van de gemiddelde blootstelling): 10 procent.

Scheepvaart is de belangrijkste bron van continu onderwatergeluid. Binnen de Europese Unie is in de Middellandse Zee het scheepvaartverkeer het grootst (27 procent van het gebied), gevolgd door de Baltische Zee (19 procent van het gebied). In totaal is er slechts in 9 procent van het zeegebied van de EU geen scheepvaartverkeer. De grens voor continu onderwatergeluid is dat niet meer dan 20 procent van een bepaald marien gebied hieraan mag worden blootgesteld gedurende een jaar.

Uitwerking van Zero Pollution Action Plan
De drempelwaarden zijn een uitwerking van het Zero Pollution Action Plan en volgens de Europese Commissie de eerste in hun soort op mondiaal niveau. Zij zijn ontwikkeld in verband met de Kaderrichtlijn mariene strategie. De betrokken lidstaten zullen in hun eigen mariene strategieën passende maatregelen moeten nemen om hieraan te voldoen, bijvoorbeeld door scheepsgeluid te verminderen of ruimtelijke beperkingen voor menselijke activiteiten op te leggen.

LEES OOK
H2O Actueel: veel extra onderwatergeluid in Noordzee

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):