secundair logo knw 1

Pieter Verheij (links) verdedigt zijn afstudeeronderzoek.

Hoe komen burgers weg bij een dreigende watersnoodramp? Master-student Civiele Techniek Pieter Verheij ontwikkelde een flexibele evacuatiemethode, paste deze toe in een case-study in Rotterdam-Noord en verdedigde deze week zijn afstudeeronderzoek.

Na orkaan Harvey gingen de beelden van vluchtende Amerikanen de wereld over. De snelwegen rondom Houston puilden uit met auto’s op weg naar veiliger oorden. Maar is vertrekken wel de beste oplossing? Welke risico’s lopen burgers die onderweg overvallen worden door het water?

Master-student Civiele Techniek aan de TU Delft Pieter Verheij verdedigde op 19 december zijn afstudeeronderzoek naar flexibele evacuatiemethodes en de toepassing van deze methodes op Rotterdam-Noord. “Burgemeester Aboutaleb mag me altijd bellen voor advies”, aldus de kersverse civiel ingenieur.

Grote inspanningen
Nederlandse waterbeheerders leveren grote inspanningen om ons land te beschermen tegen overstromingen: dijken worden versterkt en rivieren worden verbreed om zo de kans op overstromingen te beperken. Mocht het misgaan en een gebied toch overstromen, dan is het zaak om over een goed evacuatieplan te beschikken.

plaatje pieter2In samenwerking met HKV ontwikkelde Verheij een flexibele evacuatiemethode: een slimme combinatie van verticale evacuatie en preventieve evacuatie. Bij verticale evacuatie wordt gebruik gemaakt van droge verblijfplaatsen in het gebied zoals zolders en openbare shelters. Preventieve evacuatie is het vertrekken van bewoners naar veiliger oorden.

Veiliger
“Preventieve evacuatie is in principe veiliger omdat mensen dan uit het gevaarlijke gebied weg zijn, maar de evacuatie zelf is wel risicovol. Wegblokkades of oponthoud onderweg maakt mensen kwetsbaar voor het stijgende water.”

De flexibele evacuatiemethode gaat uit van verticale evaluatie voor het hele gebied met uitzondering van zones met een hoge overstromingskans en weinig mogelijkheden voor verticale evacuatie. Die kritieke zones worden preventief geëvacueerd, waarbij rekening wordt gehouden met de verkeersintensiteit en de maximale wegcapaciteit van het wegennet rondom het gebied.

Rotterdam-Noord
Deze methode is toegepast op Rotterdam-Noord bij een fictieve situatie met hoog water en waarbij het niet lukt om de Maeslantkering te sluiten. Voor vier mogelijke locaties voor een dijkdoorbraak zijn de bijbehorende faalkans en de overstromingsscenario’s bepaald.

Uit een inventarisatie naar mogelijkheden voor verticale evacuatie in Rotterdam-Noord bleek dat de capaciteit om thuis te schuilen in alle buurten ruimschoots aanwezig is maar dat er slechts beperkte capaciteit is voor openbare opvang. De beschikbare tijd om te evacueren is cruciaal en varieert in dit onderzoek tussen twee dagen en enkele uren.

Resultaat van de case-study is dat de optimale flexibele strategie resulteert in een significante vermindering van het aantal slachtoffers in vergelijking met een volledige verticale of een volledige preventieve evacuatie. Deze afname neemt nog verder toe wanneer de beschikbare evacuatietijd toeneemt. 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

En de lozingen van de waterschappen zelf? Heeft al iemand een idee wat daar aan te doen is?
Interessante innnovatie.
Wat ik me nu afvraag met die sluitdeuren: ze moeten een faalkans hebben van iets van 10^-4 per jaar, mogelijk nog een factor 10 lager.
Hoeveel kogels heeft men laten vallen (op verschillende plaatsen) om te concluderen dat de faalkans als gevolg van een impact (25 kg bal van 22 meter hoogte lijkt me inderdaad een aardige klap geven) op een voldoende laag niveau zit?
Natuurlijk is een gat op één plek niet direct einde levensduur van deur, maar hij zal iig niet mogen bezwijken.
@Johan FliermanDe metingen van die afgelopen 120 jaar geven maar al te duidelijk aan hoeveel invloed dus de mens heeft.
Nu dan 7 miljard mensen die echt geen stapje terug willen doen.
We blijven dus al die fossiele materialen gewoon in de fik steken.
De wereld wordt daar een aardig stormachtig ruig planeetje van.
Veel succes met deze geweldige actie, samenwerken met onze buren! Maar vergeet niet dat ze in Duitsland een andere taal spreken, ook m.b.t. het water, meetmethodes, waarden en normen.