De capaciteit van drinkwaterproductiebedrijf Noardburgum is vergroot met twee miljoen kubieke meter water per jaar. Hiermee kan Vitens gedeeltelijk tegemoetkomen aan de toenemende vraag naar drinkwater in Friesland.
Vitens gaat op deze plek jaarlijks veertien in plaats van twaalf miljoen kubieke meter water uit de grond halen. Het productiebedrijf Jhr. Storm van ’s Gravesande in het dorp Noardburgum (gemeente Tytjerksteradiel) is een van de vier locaties die Friesland van drinkwater voorziet. Met de twee miljoen extra kan Vitens een deel van de groeiende vraag van bedrijven en huishoudens in de provincie opvangen.
De uitbreidingswerkzaamheden zijn in juni 2017 gestart en nu afgerond, op enkele kleinere werkzaamheden na. De officiële opening van de uitbreiding van de productielocatie in Noardburgum vond afgelopen vrijdag plaats. In het bijzijn van Prins Carlos de Bourbon de Parme werd een flesje Frysk Fris – de naam voor het lokale water – getapt.
De uitbreiding is mogelijk gemaakt door toepassing van het innovatieve concept van Freshkeeper: een gecombineerde win- en injectieput waarbij zoet en brak grondwater gescheiden worden gehouden. De slimme put zorgt ervoor dat in een verziltend gebied goed zoet grondwater kan blijven worden gewonnen. Het brakke water wordt juist dieper in de bodem gebracht.
Vitens spreekt van een tijdelijke oplossing voor een periode van tien tot vijftien jaar. In een bestaand gebouw is de installatie voor de zuivering van het grondwater ondergebracht, terwijl in een nieuw gebouw het slibhoudend water wordt verwerkt. De bedoeling is om op termijn de productielocatie in Noardburgum volledig te renoveren.
Er is ook een park van 1.134 zonnepanelen aangelegd. Dat is naar verwachting goed voor ruim 280 duizend kilowattuur per jaar. De zonnepanelen leveren 10 procent van het totale stroomverbruik van de productielocatie; de overige 90 procent komt van groene windenergie.
Meer informatie
Vitens over uitbreiding productielocatie Noardburgum
Vakartikel wereldwijde toepasbaarheid Freshkeeper
De hamvraag die onbeantwoord blijft, is wat de impact is van de restlozing op de doelen van de KRW. Uit de berekeningen van het CBS zou blijken dat stikstof uit rwzi's nog voor 18% bijdraagt aan de totale belasting, en fosfaat nog voor 25% aan de totale belasting. Maar het gaat nog steeds om enorme hoeveelheden: 14,3 miljoen kg N en 1,64 miljoen kg P.
De afname in kg N is veel groter is dan in kg P. De verhouding tussen N en P is verschoven. Met als gevolg dat blauwalgen (die zelf stikstof binden) "in het voordeel zijn" vergeleken met groenalgen, die stikstof uit het oppervlaktewater opnemen. Dertig jaar geleden was er nog veel 'groene soep', inmiddels zijn de drijflagen van blauwalgen een hardnekkig probleem.
Het zou dus zomaar kunnen zijn dat het verwijderen van stikstof nu voldoende is, maar dat de verwijdering van fosfaat nog veel beter moet. Behalve wellicht als de rwzi (bijna) rechtstreeks op zee loost, dan is goed ook goed genoeg.
Enerzijds tijdens werkzaamheden, maar anderzijds ook na de werkzaamheden.
Een waterbos zal zeker invloed hebben op het gedrag van golven?
Is daar bij ontwerp, de vorm waarin het wordt aangelegd rekening mee te houden?
Er zijn liefhebbers van vlak water en liefhebbers van mooie golven.
In de huidige zoneringen (o.a. diep / ondiep) konden verschillende liefhebbers terecht op het Wolderwijd.