Ongeveer de helft van de grondwatersystemen ter wereld zal meer dan 100 jaar nodig hebben om te reageren op de gevolgen van de huidige opwarming van de aarde. Dat blijkt uit een recent verschenen artikel in het tijdschrift Nature Climate Change. Hoofdauteur Mark Cuthbert noemt de effecten van klimaatverandering op de grondwatervoorraden een tijdbom.
Grondwater is de belangrijkste bron van bruikbaar zoet water ter wereld. Meer dan twee miljard mensen wereldwijd zijn ervan afhankelijk voor drinkwater of irrigatie. Grondwaterlagen worden voornamelijk gevoed door neerslag en voeden zelf rivieren, meren en oceanen. Dit evenwicht wordt verstoord als de hoeveelheid neerslag verandert, bijvoorbeeld door klimaatverandering.
Mark CuthbertEen internationaal onderzoeksteam, onder leiding van Mark Cuthbert van de University of Cardiff, analyseerde de gevolgen van klimaatverandering op grondwatervoorraden. Grondwatersystemen doen er veel langer over om te reageren op klimaatverandering dan oppervlaktewater. Uit het onderzoek blijkt dat nauwelijks de helft van de van de grondwatersystemen dat binnen honderd jaar doet.
Nieuw evenwicht
Dat is een tijdbom, stelt Cuthbert. “De klimatologische veranderingen van vandaag zullen pas veel later gevolgen hebben op de wateraanvoer naar rivieren en moerassen.” De wetenschappers combineerden grondwatermodellen met hydrologische datasets en ontdekten dat grondwaterlagen in nattere regio’s meestal sneller reageren dan in regio’s waar waterschaarste heerst.
Cuthbert: “De tijd die grondwatersystemen nodig hebben om een nieuw evenwicht te vinden voor wat betreft waterstand en waterstromen, als de hoeveel water verandert door de opwarming van de aarde, varieert. Het is afhankelijk van de hydraulische eigenschappen van de oppervlakte en de vraag of het grondwater makkelijker of moeilijker kan doordringen tot het aardoppervlak,” legt Cuthbert uit.
Langere tijdshorizon
Cuthbert en zijn team noemen het belangrijk om nu al rekening te houden met de lange termijn gevolgen van klimaatverandering bij de ontwikkeling van waterbeheersystemen. “Het is cruciaal om in te kunnen schatten hoe snel of langzaam de grondwatervoorraad in een bepaald gebied reageert op klimaatveranderingen. Het waterbeleid van vandaag, moet daarom gebaseerd zijn op een veel langere tijdshorizon dan nu het geval is. Als een gebied pas 100 jaar later reageert op klimaatverandering, betekent dat niet dat we de komende 100 jaar kunnen doen alsof die gevolgen niet komen.”
MEER INFORMATIE
Global patterns and dynamics of climate–groundwater interactions
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.