secundair logo knw 1

Het meer van Biel

In Zwitserse meren is de stof trifluoracetaat (TFA) aangetroffen. Drinkwaterbedrijven die water uit de meren winnen voor de drinkwaterproductie zijn niet in staat de stof, een zogeheten ‘forever-chemical’, te verwijderen. De vondst leidt echter niet tot verhoogde waakzaamheid bij de Nederlandse drinkwaterbedrijven.

De vervuiling is aangekaart door de Zwitserse milieuorganisatie ‘Ohne Gift’. Ze heeft watermonsters uit diverse meren in Zwitserland laten onderzoeken door het Duitse Technologie instituut voor Water DVGW in Karlsruhe. Deze analyse toonde aan dat in een aantal meren, maar ook in grondwater de stof voorkomt. 

‘Ohne Gift’ zocht naar de bron van TFA die in het Zwitserse drinkwater is aangetroffen. De meren die zijn onderzocht worden door drinkwaterbedrijven gebruikt als bron voor de drinkwaterproductie. De TFA-concentraties in het meer van Zürich, het meer van Biel en het meer van Murten komen overeen met de concentraties in het drinkwater. Ook het grondwater dat het drinkwaterbedrijf van Birrwil gebruikt voor de drinkwaterproductie bevatte de stof. 

Analyse zwitserse meren

Forever chemical
TFA geldt als een ‘forever-chemical’ en is dus niet afbreekbaar. De drinkwaterbedrijven zijn niet in staat om de stof tijdens de zuivering te verwijderen. TFA zelf is redelijk onschuldig, vertelt Gerard Stroomberg, directeur van RIWA-Rijn, de vereniging van Rivierwaterbedrijven die oppervlaktewater uit het stroomgebied van de Rijn gebruiken voor de productie van drinkwater. “RIVM heeft een richtwaarde van 350 microgram per liter afgegeven voor drinkwater en de hoogste concentratie die we de afgelopen jaren bij Lobith hebben gemeten is 3 microgram per liter. Daar zitten we dus ruim onder. Maar TFA kunnen we niet verwijderen en de stof heeft een antropogene bron. Daarom moeten we er voorzichtig mee zijn.”

Voor zover nu bekend kan TFA vrijkomen uit koelmiddelen die in airconditioning worden gebruikt, maar ook wordt de stof gevormd bij de afbraak van bestrijdingsmiddelen en geneesmiddelen. Stroomberg stelt dat het vrijkomen van TFA een indicatie kan zijn dat bij oxidatie van fluorhoudende bestrijdingsmiddelen of geneesmiddelen andere afbraakstoffen vrijkomen ‘die nu nog niet bekend, maar wel persistent zijn’. "Daar zou dan onderzoek naar gedaan moeten worden." 

Geen gevaar
Er zijn geen studies bekend die wijzen op schadelijke gevolgen voor mens en milieu, bevestigt Stroomberg. “Maar ik zeg dat wel met een lichte aarzeling, in de literatuur zie je wel aanwijzingen dat het iets doet.” Maar vooralsnog houdt de RIWA-directeur zich vast aan de RIVM-richtwaarde, die met 350 microgram overigens veel minder streng is dan de norm die het Duitse federale milieuagentschap aanhoudt, te weten 60 microgram per liter.

Milieuorganisatie Ohne Gift schrijft de vervuiling van de Zwitserse meren toe aan pesticiden die in de landbouw worden gebruikt. De organisatie stelt daarbij de eis dat als de overheid de onderzoeksresultaten bevestigt, de vervuiling door de bestrijdingsmiddelen wordt gestopt, overeenkomstig het voorzorgsbeginsel. 

Stroomberg houdt bij de constatering dat pesticiden de oorzaak zijn, een slag om de arm. Het is dan weliswaar een stof met een antropogene bron, maar er is ook een natuurlijk achtergrond van TFA, zegt de directeur. “Ik vind die conclusie persoonlijk iets te kort door de bocht. Je hebt ook een deel atmosferische depositie.”

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

wat een briljante toepassing: nu nog de vraag hoe specifiek die taal is of kan worden...
Voor mij is het onbegrijpelijk dat de leiding van deze bedrijven niet zou begrijpen wat ze doen. Is het dan toch onkunde of wentelen ze de kosten gemakkelijk af op de overheid?
Breng het toezicht op alle lozende bedrijven terug onder het gezag van de waterdiensten als Rijkswaterstaat en de Waterschappen. Daar zit de expertise op dit gebied. We staan met de waterparagraaf voor een enorme opgave, en de uitdaging is beter op zijn plaats bij de waterdiensten.
@Fred SandersIk denk dat wetenschappers te veel willen onderzoeken om hun studenten lesstof te verschaffen en moet daarbij steeds denken aan de Eierlandse dam en prof. Marcel Stive. 25 jaar geleden wist hij al dat er vóór en áchter deze 850 meter lange strekdam begrijpelijke stromingsproblemen waren, die stromingsreacties zijn er nu nog. kustverdediging.nl 
@JacobsTja, wat zal ik zeggen, ik mis in Jos zijn verhaal over de de grote hoeveelheid Escherichia coli bacterie die in het grondwater zit, zelf al op meer dan 30 meter diepte, en ook mis ik de hoeveelheid ijzer en mangaan die in het grondwater zit, en dit alles kost veel om het eruit te halen, tot op heden wordt mijn grondwater afgekeurd en dat al tot 4 keer toe.
Dus, bezint eer gij begint, en complexe filter systemen zijn nu niet bepaald goedkoop in aanschaf maar vragen ook onderhoud. En laten we het een hebben over die andere stofjes, zoals medicijnen, ook deze dringen diep door in de grond, en deze zijn niet zo gemakkelijk eruit te halen, persoonlijk ben ik niet zo blij met een chemokeur van een ander... Mvg John