secundair logo knw 1

Zijn waterschappen net zo toegankelijk voor mensen met een beperking zoals ze volgens het VN-verdrag Handicap moeten zijn? Om de participatie in de praktijk bij lokale overheden, waaronder waterschappen, te verbeteren, lanceerde het College voor de Rechten van de Mens nu een toolkit met praktische tips

“Het VN-verdrag Handicap gaat uit van een sociaal model dat gericht is op het wegnemen van obstakels die mensen met een beperking verhinderen om daadwerkelijk aan de samenleving deel te nemen”, laat Naomi Persoon van het College weten. Uit het VN-verdrag Handicap volgen volgens haar verplichtingen voor lokale overheden, zoals watesrchappen, om zich in te zetten voor de participatie van mensen met een beperking.

Het gaat daarbij om het vergroten van de digitale en fysieke toegankelijkheid, het waarborgen van diversiteit in de eigen organisatie en het betrekken van mensen met een beperking bij besluitvorming. “Waterschappen vervullen belangrijke publieke taken op terreinen die ook mensen met een beperking raken. Maar hoe kun je als ambtenaar in de dagelijkse praktijk zorgen voor participatie als je werkt of gaat werken aan een project dat mensen met een beperking raakt? De toolkit maakt de verdragsverplichting concreet met een aantal praktische tips.”

Persoon gelooft dat het voor lokale overheden als waterschappen van belang is om tijdig te beginnen met het betrekken van mensen met een beperking en hun organisaties. “Dit betekent ook aan het begin van een nieuw traject en niet alleen als een nieuw beleidsvoorstel al in een vergevorderd stadium is. Van belang daarbij is dat aan mensen met een beperking wordt teruggekoppeld wat er met in hun input is gebeurd. Andere belangrijke tips uit de toolkit gaan bijvoorbeeld over het zorgen voor toegankelijke informatie en een passende vergoeding.”

Belangrijk onderdeel van de adviezen uit de toolkit is de inzet van zogeheten 'ervaringsdeskundigheid', met andere woorden de inzet van mensen met een beperking. Persoon: “Dit sluit aan bij het motto ‘Niets over ons, zonder ons’ dat voorvechters voor de rechten van mensen met een beperking sinds lange tijd uitdragen en dat aan het VN-verdrag ten grondslag ligt. Participatie draagt namelijk niet alleen bij aan de kwaliteit en effectiviteit van beleid en wetgeving, maar zorgt ook voor een toegankelijke samenleving waarin iedereen écht kan meedoen.”

 

MEER INFORMATIE
De toolkit participatie op de website van het College voor de Rechten van de Mens

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):