secundair logo knw 1

Ludwigshafen am Rhein met rechts de fabrieken van chemieconcern BASF | Foto Unsplash

De Europese Commissie tikt Duitsland op de vingers over de lozingen van PFAS op de Rijn. De Duitse overheid moet de lozingen van industrieel afvalwater met schadelijke stoffen begrenzen.

Dat blijkt uit een rapport over de waterkwaliteit dat deze week verscheen. Alle landen van de Europese Unie kregen van Brussel een tussenrapportage over de verbetering van waterkwaliteit, de zogeheten Kaderrichtlijn Water.

Net als Nederland scoort Duitsland op veel punten onvoldoende in herstel van de ecologische en biologische toestand van meren, beken, rivieren en andere watergangen. Slechts 9 procent van de wateren voldoet aan de ecologische eisen die Europees zijn vastgesteld. Evenals in Nederland wordt diffuse nutriëntenvervuiling door landbouw en industriële lozingen aangemerkt als probleem.

Grootste belang
Duitsland werkt aan het verminderen van de watervervuiling door bestaande lozingsvergunningen van afvalwater door de industrie aan te scherpen. “Dit is van het grootste belang om de resterende hardnekkige vervuilingsproblemen aan te pakken die zullen verergeren door klimaatverandering”, schrijft de Europese Commissie.

Nadrukkelijk bindt de Europese Commissie vervolgens de Duitse overheid op het hart om werk te maken van het inperken van PFAS-lozingen in de Rijn. “Vergunningverlenende instanties en de federale overheid wordt dringend verzocht emissiegrenswaarden vast te stellen voor de lozing van PFAS-bevattende afvalwaters in de Rijn ter vervanging van de huidige indicatieve waarden die niet wettelijk afdwingbaar zijn”, schrijft de commissie.

Haken en ogen
De Duitse regering heeft vorig jaar aangegeven dat het niet van plan is om paal en perk te stellen aan lozingen van PFAS in de Rijn door de chemische industrie. Volgens de Duitse regering kleven daar te veel haken en ogen aan. De Nederlandse drinkwaterbedrijven die gebruik maken van Rijnwater bonden vorig jaar de kat de bel aan.

De drinkwaterbedrijven moeten steeds meer zeilen bijzetten om schadelijke PFAS-stoffen uit het water te verwijderen. In een brief aan de Duitse regering in Berlijn riepen de RIWA Rijn-drinkwaterbedrijven op om in lozingsvergunningen grenswaarden in stellen. Duitsland kent alleen richtlijnwaarden en geen grenswaarden, waardoor industrieën ongehinderd PFAS in de Rijn dumpen.

Het internationale Rijnverdrag vereist dat overheden grenswaarden instellen bij lozingsvergunningen. De Nederlandse minister Madlener van Infrastructuur en Waterstaat beloofde eind vorig jaar in de Tweede Kamer dat hij dit zal aankaarten bij zijn Duitse collega. Nu stroomt via de Rijn drie tot vier keer meer PFAS ons land binnen dan volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) veilig is voor de volksgezondheid. PFAS is een verzamelnaam voor een reeks niet afbreekbare chemische giftige stoffen.

Onaanvaardbaar
Ook in Duitsland wordt de druk opgevoerd op de industrie om paal en perk te stellen aan PFAS-lozingen. De Duitse milieuorganisatie BUND bracht onlangs naar buiten dat op het Chempark Leverkussen de PFAS-concentraties in het Rijnwater 10 keer hoger liggen dan de referentiewaarden. “Dit is onaanvaarbaar”, aldus BUND. “De Rijn levert drinkwater voor miljoenen mensen. De hoge PFAS-belasting moet een halt worden toegeroepen.”


LUISTER OOK:
In de H2O-podcast De Toekomst van Ons Water geeft RIWA Rijn-directeur Gerard Stroomberg uitleg over de PFAS-kwestie met Duitsland.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.
(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Is er ook gedacht aan de mogelijkheid deze zout/zoet oppositie deels te gebruiken voor energiewinning? Immers zoet en zout water hebben een verschil in osmotische druk, waardoor het mogelijk is die op te vangen en volkomen uitstootvrije energie te leveren. Dit noemen we Blue Energy. Inmiddels is er een proefcentrale op de Afsluitdijk. Laat het niet bij proeven blijven!
Ik begrijp de zorgen van het waterschap. Maar hebben ze dan zelf geen middelen in handen om het landgebruik te sturen, of beperkingen op te leggen aan nieuwe teelten die de waterkwaliteit negatief beïnvloeden? Ze zijn toch niet onmachtig? De "Factsheet aanpassen grondgebruik voor KRW" (FLO Legal, 2023) geeft aan dat waterschappen wel degelijk instrumentarium ter beschikking hebben bezitten om het landgebruik te kunnen sturen. Waar het helaas aan ontbreekt is bestuurlijk lef om dit instrumentarium in te zetten.
Zeer interessant!
Veel succes met de verdere onderzoeken.
Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd?