secundair logo knw 1

Foto Bioniers

Bioclear Earth ontwikkelt natuurlijke methoden om opkomende stoffen uit het grond- en oppervlaktewater te verwijderen. Marlea Wagelmans, senior consultant bij dit bedrijf, gaf hiervan een overzicht tijdens een seminar in het kader van de Nationale Watertechnologie Week 2018 op de Aqua Vakbeurs Nederland.

De gedachte is dat bacteriën, schimmels, planten en bomen in staat zijn medicijnresten en gewasbeschermingsmiddelen te verwijderen uit het water, dan wel deze stoffen opnemen, zodat ze in geconcentreerde vorm zijn af te vangen. De naam voor deze aanpak is Pharmalands, ontwikkeld door het consortium Wetlantech, Mycelco, Bioniers en Bioclear Earth.

Een voorbeeld dat Wagelmans noemt is een zwaar met metalen vervuild terrein van een oude kartonfabriek in Groningen, waar wilgen zijn geplant. "De wilgen nemen de metalen op. Het hout van deze bomen wordt lokaal verbrand in houtkachels. De metalen blijven achter in de as. Ze worden dus geconcentreerd en zijn makkelijk af te voeren."

Helofytenfilters
Andere voorbeelden om de natuur een handje te laten helpen bij waterzuivering zijn de bekende helofytenfilters. Wagelmans ziet goede mogelijkheden om deze op grotere schaal te gaan gebruiken. "Uit onderzoek blijkt dat deze prima in staat zijn medicijnresten en pathogenen te verwijderen. Het afvalwater met deze stoffen kan lang genoeg in een helofytenfilter verblijven om dit voor elkaar te krijgen. Dit biedt mogelijkheden voor ziekenhuizen."

Er is wel een fors ruimtebeslag. Wagelmans denkt dat er bij een ziekenhuis al snel duizend vierkante meter nodig is. "Maar dat kun je tegelijk gebruiken als tuin of park."

Populieren
Een andere toepassing van 'de natuur' voor waterzuivering is om de wortels van populieren door middel van schermen in de grond te dwingen om dieper te groeien dan gebruikelijk. De wortels trekken grondwater aan. Tegelijk zijn er rond de wortels veel bacteriën actief, die in staat zijn tal van verontreinigingen af te breken.

Bij menigeen leeft de vrees dat bacteriën die gevaarlijke stoffen afbreken tijdens dit proces andere gevaarlijke stoffen vormen. Deze angst is onterecht, volgens Wagelmans. "Bacteriën halen de koolstof uit de moleculen om die als brandstof te gebruiken. Dus worden de moleculen geheel afgebroken. Er moet natuurlijk wel voldoende tijd zijn om de bacteriën de gelegenheid te geven om alle relevante stoffen af te breken."

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.