secundair logo knw 1

Algemene besturen van waterschappen zijn vaak te volgzaam en passief. Dat is één van de conclusies van de politicologen Hans Vollaard en Harmen Binnema nadat ze de 21 waterschappen in ons land langs de democratische meetlat legden.

De politicologen Vollaard en Binnema zijn verbonden aan de Universiteit Utrecht. Ze zijn schrijvers en samenstellers van het boek 'Waterschappen, democratie in een onbekend bestuur', dat net uit is.

Wat moeten waterschappen doen om de toekomst van het waterbeheer democratisch beter te borgen? Daarover gaat Wim Eikelboom in gesprek met Vollaard en Binnema in de H2O-podcast 'De toekomst van ons water'. 

Een van hun conclusies is dat algemene besturen van waterschappen vaak te volgzaam zijn en weinig aan de knoppen draaien. “Wat we zien is dat algemene besturen van waterschappen tamelijk passief opereren en kansen laten liggen om het dagelijks bestuur concreter en kritischer te bevragen op plannen en voorstellen. Het algemeen bestuur volgt al snel de gekozen lijn van het dagelijks bestuur.” 

Luister de podcast hier: De toekomst van ons water 


Update 22/02: in het artikel werd vermeld dat 12 waterschappen zijn bekeken, dat zijn er 21. Dit is aangepast. 


 

LEES OOK
H2O Premium: ‘Besturen waterschappen worden minder rechts’

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Zo is 't!
Wat mij betreft, actiever, met rationele argumenten reageren op "Agro-industrie".  
Goed bezig, Phebe. Ga zo door.
Mark van der Laan Zoekt en gij zult vinden
Goed bezig, Harrie. Blijf vooral columns schrijven.
Het zou natuurlijk ook juist heel fijn zijn voor de natuur als er meer broedplaatsen komen voor insecten. Hebben de vleermuizen en de vogels ook wat te eten.
Lijkt mij toch opvallend dat als het "diepzuigen" gestart wordt de kade onderuit gaat. Daar moet toch een verband zijn. Diep zuigen bij zandwinning gaat er van uit dat zand in diepere lagen gaat "toelopen, vloeien" naar de "zuigmond" van een baggervaartuig onder een natuurlijk flauwe hoek. De hoek is afhankelijk van de waterspanning in de zandlaag,  korrelgrootte en vorm van het zand in de zandlaag. Als het zand zo, via de hellingshoek onder de oever afvloeit en wordt weggezogen ontstaat daar instabiliteit, "bresvloeiing", waardoor het talud wegzakt. Dat is hier waarschijnlijk gebeurt, lijkt me. Is niet de eerste keer dat dat in Nederland gebeurt.