secundair logo knw 1

Aan de conferentie in Delft deden 750 deelnemers uit 51 landen mee

De biologische anaerobe zuiveringstechniek krijgt steeds meer een centrale plek binnen de gewenste cyclische processen in de maatschappij. Dat zegt de Delftse professor Jules van Lier naar aanleiding van de onlangs in Nederland gehouden wereldconferentie. “Anaerobe waterzuivering gaat een centrale rol spelen in het terugwinnen van hoogwaardige grondstoffen uit ongedefinieerde afvalstromen.”

Delft was tussen 23 en 27 juni het toneel van de zestiende World Conference on Anaerobic Digestion van de International Water Association (IWA). Het was voor de eerste keer dat Nederland - in nauwe samenwerking met België - dit prestigieuze wetenschappelijke evenement organiseerde. Onderzoeksteams van heinde en verre presenteerden hun bevindingen over het anaerobe zuiveringsproces, waarbij micro-organismen in gezamenlijkheid en zonder zuurstof organische stoffen in afvalwater omzetten in biogas.

Jules van LierJules van Lier

Jules van Lier, hoogleraar Wastewater Treatment / Environmental Engineering aan de Technische Universiteit Delft, trad op als voorzitter van het wetenschappelijk comité van de conferentie. Vooraf omschreef hij in een interview in het vakblad H2O anaerobe afvalwaterbehandeling als een mooie circulaire techniek met een groen verleden en een rooskleurige toekomst. Dat zag Van Lier vorige week bevestigd. “Ondanks het feit dat het vakgebied al vrij oud is, waren er erg veel twintigers en begin dertigers aanwezig. Daar ben ik blij mee. De link met de circulaire economie spreekt jongeren enorm aan.”

Tevreden over het verloop van de conferentie?
“Wij zijn als organisatiecomité helemaal content. Er waren 750 deelnemers uit eenenvijftig landen, onder wie vijfennegentig Nederlanders, zeventig Chinezen en zestig Brazilianen. Het was een zeer internationaal gezelschap. Dat zorgde voor een erg levendige uitwisseling van kennis en ervaringen. Daarnaast streefden we naar gendergelijkheid bij de keynotes en overige presentaties. Dat is ons bijna gelukt!”

Wat ziet u als belangrijkste ontwikkeling in het vakgebied?
“Anaerobe gisting verschuift van een afval(water)zuiveringsproces naar een kernproces in de circulaire economie. Het is niet alleen maar een kosteneffectieve techniek om een milieuprobleem op te lossen, maar gaat steeds meer een centrale rol spelen in het terugwinnen van hoogwaardige grondstoffen uit ongedefinieerde afvalstromen. Dat benadrukte de Gentse professor Willy Verstraete ook in zijn keynote lezing op de openingsdag. Onder anaerobe omstandigheden worden organische componenten gemineraliseerd en daarbij komt van alles vrij, zoals nutriënten, organische tussenproducten en metalen. Hierop wordt binnen het vakgebied nu veel meer ingezoomd. Zo waren er verschillende presentaties over het maken van waardevolle intermediaire stoffen als caproaat en hoogwaardige vetzuren in plaats van het eindproduct methaan.”

Hoe zit het met technologische vernieuwing?
“Elke vernieuwing gaat gepaard met het beter of goedkoper worden van de techniek of met een nieuwe toepassing op een voorheen onontgonnen gebied. Ook dat kwam tijdens de conferentie duidelijk naar voren. Het toepassingsgebied van de anaerobe techniek verbreedt zich nog steeds. Er waren enkele leuke verhalen over anaerobe membraanbioreactoren, die niet alleen worden ingezet om water te behandelen maar ook als eerste stap om proceswater terug te winnen en te hergebruiken.”

Een belangrijk thema was microbiologie. Wat is daarbij de stand van zaken?
“Er is sprake van veel voortschrijdend inzicht. Bij het observeren van de biologische processen leveren genetische technieken heel wat nieuwe informatie op. Er was discussie over wat we hiermee gaan doen. Kunnen we de informatie gebruiken om betere reactoren te maken? Ik moet zeggen dat het zover nog niet is. Het gaat nu nog meer om beschrijven van de actieve processen en proberen deze te verklaren.”

Lettinga Award 2019Simon Hageman, docent/onderzoeker bij hogeschool Saxion, ontving de Lettinga Award 2019 uit handen van emeritus hoogleraar Gatze Lettinga, de pionier van de anaerobe techniek. Hageman werd onderscheiden vanwege zijn onderzoek naar het verduurzamen van recycleprocessen van metalen uit afgedankte elektronica met behulp van anaerobe vergisting.

Een ander thema dat u wilt noemen?
“De anaerobe techniek is belangrijk bij het terugdringen van de CO2-uitstoot. Het maken van biogeen methaan in plaats van biogas komt op. Hierbij wordt bijvoorbeeld het meegeproduceerde CO2 gereduceerd of er is gasscheiding met behulp van membraanprocessen. Diverse onderzoeksteams en bedrijven hielden presentaties over biogeen methaan. Zo had het Nederlandse bedrijf Biothane een aardig verhaal over hoe gasscheiding CO2 met een hogere waarde oplevert. Dat kan bijvoorbeeld worden verkocht aan de frisdrankensector.”

Kwam de rol van anaerobe waterzuivering bij sanitatie nog aan bod?
“Wij hebben bij de conferentie extra aandacht besteed aan het aanpakken van het sanitatieprobleem in ontwikkelingslanden. Anaerobe processen kunnen een grote rol spelen bij de stabilisatie van fecaal materiaal in sloppenwijken en vluchtelingenkampen. Er waren hierover nog niet erg veel papers, maar we hadden wel bewust een keynote spreker uitgenodigd. Ik hoop dat met behulp van anaerobe processen het mogelijk wordt om op een financieel gezonde manier (mest)stoffen uit het fecale materiaal in de afvalstromen terug te winnen. Dan wordt het aantrekkelijk om hierin te investeren, want ontwikkelingslanden hebben daar zelf het geld niet voor.”

 

MEER INFORMATIE
Website van de wereldconferentie 
Interview Jules van Lier in juninummer H2O
Saxion over Lettinga Award Simon Hageman
 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Het is van belang om onderzoek te doen naar de waterkwaliteit o.a. PFAS-stoffen voordat ergens regenwater of oppervlaktewater via infiltratieputten naar grondwaterlichaam gebracht kan worden. Verslechtering van kwaliteit grondwater voorkomen, door zuivering van het infiltratiewater is veelal noodzakelijk.
Knap om in deze discussie de landbouwtransitie geheel buiten beschouwing te laten. In plaats van het natuurlijk vermogen van de bodem om water vast te houden te herstellen én de watervraag vanuit de land- en tuinbouw drastisch te verminderen, bijvoorbeeld door regeneratieve akkerbouw en voedselbossen, wordt er (weer) voornamelijk naar technologische oplossingen gekeken zoals water opslaan in de diepe ondergrond. Het enige positieve plan is het initiatief rondom het wegsijpelende water van de Brabantse wal. Maar ook dat is symptoombestrijding in plaats van het aanpakken van de oorzaak waardoor dat water wegsijpelt....Hopelijk is de nieuwe dijkgraaf wat meer een visionair als het gaat om structurele maatregelen om water en bodemsturend echt in de praktijk te brengen!
Na mijn mening een totaal verkeerd initiatief. Waarom niet het meetnet inzetten om  juist een overschrijding te voorkomen. Gewoon een kwestie van de normen lager in te stellen en snel ingrijpen als de voorwaarschuwing in gaat.
Duidelijk weer boeren! 
@Maria WitmerJe link is helaas al weer verlopen...
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Je hebt gelijk Herman, regenwater is zachter en zoeter dan sterk voorgezuiverd rivierwater, maar aangaande microverontreinigingen niet per sé schoner. Met RO kun je overigens ook de ionensamenstelling van infiltratiewater aanpassen en ook macro ionen wegnemen. Maar dat zou waanzin zijn. Infiltratiewater dat inzijgt in de centrale delen van de Veluwe neemt namelijk een diepe, zeer lange weg en duikt pas na duizenden (!) jaren weer op buiten de Veluwe. En dus NIET in beken en sprengen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.