secundair logo knw 1

Foto: Kristopher Roller / Unsplash

Het bedrijf Frontier Ventures heeft de prijs van Water Innovator of the Year gewonnen voor AquaVest. Dit algoritme ondersteunt investeringsbeslissingen in de watersector. De andere kandidaten waren Vivimag en Zero Brine.

De onderscheiding voor AquaVest is uitgereikt tijdens het Watervisie Congres van afgelopen donderdag. De jury prees de holistische benadering van Frontier Ventures bij het ontwikkelen van het algoritme. Volgens Niels Groot (Dow Terneuzen), Antoine van Hoorn (SKIW) en Frank Oesterholt (KWR) is AquaVest een uitstekende tool om de complexe waterketen inzichtelijk te maken en investeringsbeslissingen te timen.

Overzicht door algoritme
AquaVest rekent variabelen en afhankelijkheden binnen de waterketen door en vertaalt deze naar investeringsbeslissingen. Dat levert een besparing van twintig procent van de kosten op. De software toont ook wie, wanneer en hoeveel moet investeren. Het idee komt van Duska Disselhoff, oprichter van het bedrijf Frontier Ventures.

Volgens haar moeten publieke en private partijen nu al nadenken over noodzakelijke investeringen in het watersysteem, om in de toekomst de waterzekerheid te waarborgen. “Grote uitdaging daarbij is dat het systeem op microniveau al complex kan zijn, laat staan dat ze het overzicht op gebiedsniveau hebben. Het algoritme dat wij ontwikkelden kan dat overzicht wel bieden en houdt rekening met zowel economische als ecologische belangen.”

Verduurzamen van waterketen
De verkiezing van Water Innovator of the Year is een initiatief van de vakbladen Petrochem en Utilities, de belangenverenging VEWM voor zakelijke energie- en watergebruikers en het bedrijf Evides Industriewater. Hiervoor komen bedrijven, startups en overheidsinstellingen in aanmerking, die een innovatie ontwikkelden om (industrie)water goedkoper, duurzamer of efficiënter maken. AquaVest is de opvolger van Sponsh, een temperatuurgevoelig textieldoek waarmee water uit de lucht kan worden gehaald.

De andere finaleplaatsen waren ook voor innovaties om de waterketen te verduurzamen. Onderzoekers van Wetsus ontwikkelden de methode Vivimag waarbij met een magneet vivaniet wordt gemijnd. Het Europees onderzoeksconsortium Zero Brine bedacht een procedé om zouten in brijn selectief te scheiden.

Aanmelden voor Agemaprijs
Een andere onderscheiding is de prof. dr. ir. J.F. Agemaprijs. De bedoeling hiervan is om innovatie in de waterbouw te stimuleren. Een project kan uiterlijk 15 mei worden aangemeld. Daarna buigt de jury onder leiding van professor Bas Jonkman zich over de inzendingen. De prijsuitreiking vindt plaats tijdens de Waterbouwdag op 15 oktober.

Deze slechts eens de vijf jaar gehouden prijsvraag eert de bijdrage van de in 2011 op 91-jarige leeftijd overleden Jan Agema aan de waterbouwkunde. Hij is onder meer bekend van de havenmond in Hoek van Holland en de stormvloedkering in de Oosterschelde. De prijs ging eerder naar de brug over de Jamuna in Bangladesh (2000), de Balgstuw bij Ramspol (2005), de De Busan-Geoje vaste oeververbinding in Zuid-Korea (2010) en de tweede Maasvlakte (2015).

 

MEER INFORMATIE
Watervisie over winst van AquaVest
Toelichting door Frontier Ventures
Sponsh winnaar in 2019
Informatie over Agemaprijs
 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.