Transparantie en vertrouwen, daarover ging het herhaaldelijk bij de afrondende plenaire sessie van het Leaders Forum. Dit was het sluitstuk van de eerste dag van de AIWW-conferentie. Er werden diverse Amsterdam Agreements bekendgemaakt.
Eerder op de dag waren drie aparte leidersbijeenkomsten van steden, publieke waterbedrijven en industrie gehouden. Een panel nam de resultaten in vogelvlucht door. Volgens Chantal Oudkerk Pool (gemeente Rotterdam) hebben gemeenten al veel gedaan. Het is nu tijd voor de volgende stap waarbij het aankomt op de details en meer wordt samengewerkt. Zij pleitte voor meer openheid over uitdagingen, al erkende ze dat zoiets tijd kost. Watergezant Henk Ovink riep de aanwezigen op om de resultaten van de conferentie niet te vergeten en met de implementatie te starten. Hij wees op het belang van het opbouwen van vertrouwen om hiermee voor meer transparantie te zorgen. Dat gaat volgens Ovink niet zomaar; vertrouwen creëren is een langzaam proces.
De publieke watersector staat volgens Christopher Gasson (Global Water Intelligence) in het centrum van de circulaire watereconomie. Hij viel op door pittige uitspraken als ‘alle briljante waterbedrijven zijn briljant op verschillende manieren, alle beroerde waterbedrijven zijn beroerd op dezelfde manier’. Bij dat laatste doelde hij erop dat niet goed functionerende waterbedrijven met dezelfde excuses komen, zoals slechte besturing en onvoldoende financiële middelen. Volgens Gasson heeft ieder publiek waterbedrijf een goed bedrijfsmodel nodig om zichzelf te financieren. Verder merkte hij op dat technologie transparantie schept zoals nooit tevoren. Dat wordt belangrijker dan regulering.
Aan het eind van de sessie werd een aantal al bereikte Amsterdam Agreements toegelicht. Het gaat hierbij om coalities van waterbedrijven en andere partijen die voor vergelijkbare uitdagingen staan. Deze coalities moeten zorgen voor doorbraken. Ter plekke werden drie nieuwe overeenkomsten ondertekend. De Nederlandse partijen Allied Waters, AquaMinerals en KWR gaan zich inzetten voor upcycling in het buitenland. De bedoeling is om tot en met 2019 in minstens drie andere landen reststoffen uit water een tweede leven te geven.
In het kader van de Human Cities Coalition een agreement over een routekaart voor de komende achttien maanden getekend. Het doel is om de levensomstandigheden van mensen in de sloppenwijken van onder andere Jakarta en Manilla te verbeteren. Verder sloten het Amsterdamse watercyclusbedrijf Waternet en zijn Kopenhaagse tegenhanger HOFOR een bilaterale overeenkomst. Zij gaan aan de hand van een shortlist van onderwerpen nauw met elkaar samenwerken.
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.