Deltacommissaris Peter Glas vindt dat de waterveiligheidsnormen voor Limburg overeind moeten blijven. Dat betekent dat wordt uitgegaan van een overstromingsrisico van een keer per honderd jaar en niet, zoals sommige partijen bepleiten, van een keer per dertig jaar.
"Limburg verdient net als de rest van Nederland een goede bescherming tegen overstromingen", schrijft Glas in zijn advies aan minister Cora van Nieuwenhuizen van Infrastructuur en Water en de Stuurgroep Deltaprogramma Maas, dat hij gisteren in Maastricht presenteerde.
Wel is het volgens de Deltacommissaris belangrijk dat het waterschap, de gemeenten, de provincie en Rijkswaterstaat er in overleg met de bewoners voor zorgen dat de impact van de keringen langs de Maas zo klein mogelijk is. Waar nodig moeten ze slimme en innovatieve oplossingen zoeken om deze zo goed mogelijk in te passen.
De provincie meende dat de normen wel naar beneden bijgesteld konden worden, zodat de dijkversterking goedkoper zou uitpakken, er minder impact op het landschap zou zijn en meer draagvlak bij de bevolking. Ze liet bureau HKV onderzoek doen, dat concludeerde dat bij 22 van de 45 dijktrajecten een lagere norm haalbaar zou zijn.
Evacuatie
Het waterschap en de twee veiligheidsregio’s zagen dit echter niet zitten. Volgens de veiligheidsregio’s wordt het bij een verlaging van de norm zeer moeilijk om te voldoen aan de hogere eisen voor evacuatie van de bewoners.
Deze partijen vinden de Deltacommissaris nu aan hun zijde in zijn advies om vast te houden aan de in 2017 bij wet vastgelegde normen. "Vanuit het algemeen belang in Limburg en ook met het oog op de klimaatverandering is het belangrijk dat we de normen handhaven op het huidige niveau en geen status aparte voor Limburg creëren", aldus Glas.
Wel snapt hij dat mensen die in de buurt van de Maas wonen moeite hebben met hogere keringen. Maar binnen de wettelijke regels zijn er volgens hem voldoende mogelijkheden voor maatwerk. Als voorbeeld noemt hij de glazen kering bij Neer en de zelfsluitende kering bij Steyl.
‘Waardevol rapport’
Dijkgraaf Patrick van der Broeck van Waterschap Limburg is uiteraard ingenomen met het advies, evenals waarnemend gouverneur Johan Remkes van Limburg, die tegenover de regionale omroep 1Limburg spreekt van 'een zeer waardevol rapport, waarin geen concessies worden gedaan aan de waterveiligheid'.
Limburg telt nu 45 dijktrajecten met een totale lengte van 185 km. De komende decennia worden de nodige keringen versterkt en worden nieuwe dijktrajecten aangelegd, zodat de inwoners uiterlijk in 2050 voldoende beschermd zijn en veilig in de Maasvallei kunnen wonen en werken.
MEER INFORMATIE
Adviesrapport ‘Perspectief voor Limburg’
Aanbiedingsbrief adviesrapport
H2O-bericht: Kloosterdorp Steyl krijgt hoogste zelfsluitende kering van Nederland
H2O-bericht: Glazen waterkering in Neer ‘een mooie oplossing’
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?