secundair logo knw 1

Boeren hebben weilanden onder water gezet, nu grutto's en andere weidevogels terugkeren uit Afrika I foto: BoerenNatuur

Boeren realiseren dit jaar 465 hectare aan plasdras voor weidevogels. Dat is 30 procent meer dan drie jaar geleden. Weidevogels zoeken de plasdrasgebieden op om te rusten en te eten.

Dit nat maken van de weilanden gebeurt in het kader van het Agrarisch natuur- en landschapsbeheer (ANLb). Veel bij agrarische collectieven aangesloten boeren hebben de pompen aangezet, nu de weidevogels terugkeren uit hun Afrikaanse overwinteringsgebieden. De weilanden staan tot aan de zomer onder water. Hiervan profiteren onder meer grutto's, kievieten, kluten en scholeksters.

“Zij zoeken de natte plekken op dit moment op om uit te rusten, aan te sterken en te eten”, vertelt adviseur Willemien Geertsema van BoerenNatuur, de landelijke vereniging van agrarische collectieven. “Tijdens het broedseizoen trekken de gebieden oudere weidevogels met hun kuikens. In de slikrandjes zitten allerlei insectjes en andere beestjes die opgroeiende kuikens goed kunnen eten.”

Mozaïek van graslanden
Bij 34 van de 40 agrarische collectieven doen boeren mee aan deze vorm van weidevogelbeheer. De hoeveelheid plasdras in Nederland neemt elk jaar toe. Werd in 2016 een kleine 350 hectare aan nat grasland gerealiseerd via ANLb, dit jaar gaat het om 465 hectare. De meeste plasdrasgebieden liggen in Zuid-Holland en Friesland. Zeer actief is het Collectief Alblasserwaard/Vijfheerenlanden, dat binnenkort de honderdste plasdraslocatie realiseert.

De uitbreiding van de oppervlakte aan plasdrasgebieden is volgens Geertsema welkom, maar staat niet op zichzelf. “Er gebeurt meer in het agrarisch natuurbeheer. Een plasdras moet altijd deel uitmaken van een mozaïek van graslanden met voldoende voedsel en broedplekken voor weidevogels. Om de plasdras heen ligt vrijwel altijd kruidenrijk grasland, met niet al te dichte vegetatie. Hier kunnen vogels zich zowel goed verstoppen als doorheen rennen. De bloemen zorgen voor insecten, onmisbaar als voedsel voor de vogels. Ook wordt het maaien uitgesteld tot het einde van het broedseizoen.”

Een agrarisch collectief heeft geen vergunning van het waterschap nodig voor de aanleg van een plasdras. Er wordt bij de aanleg wel rekening gehouden met doelen voor waterkwaliteit. Geertsema: “Het is belangrijk om met beleid te kijken naar het oppompen van water en later naar het laten leeglopen van de plasdras. Dat laatste vindt plaats als het broedseizoen is afgelopen. Dan heb je het over half juni of begin juli.”

Initiatieven met water
De agrarische collectieven voeren het subsidiestelsel voor Agrarisch natuur- en landschapsbeheer uit. Daarnaast zijn ze betrokken bij allerlei projecten, zegt Geertsema. “De laatste tijd zijn er steeds meer initiatieven met water in het kader van het Deltaplan Agrarisch Waterbeheer. Dat valt niet onder het ANLb, maar is daarmee wel goed te combineren. Dan gaan maatregelen voor weidevogels hand in hand met maatregelen voor betere waterkwaliteit in het agrarisch gebied.”

Geertsema wijst er tot slot op dat er meer nodig is dan agrarisch natuurbeheer om echt duurzame populaties van weidevogels te creëren. “Dit is een aspect van de hele discussie over verduurzaming van de landbouw.”

 

MEER INFORMATIE
Bericht van BoerenNatuur 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

wat een briljante toepassing: nu nog de vraag hoe specifiek die taal is of kan worden...
Voor mij is het onbegrijpelijk dat de leiding van deze bedrijven niet zou begrijpen wat ze doen. Is het dan toch onkunde of wentelen ze de kosten gemakkelijk af op de overheid?
Breng het toezicht op alle lozende bedrijven terug onder het gezag van de waterdiensten als Rijkswaterstaat en de Waterschappen. Daar zit de expertise op dit gebied. We staan met de waterparagraaf voor een enorme opgave, en de uitdaging is beter op zijn plaats bij de waterdiensten.
@Fred SandersIk denk dat wetenschappers te veel willen onderzoeken om hun studenten lesstof te verschaffen en moet daarbij steeds denken aan de Eierlandse dam en prof. Marcel Stive. 25 jaar geleden wist hij al dat er vóór en áchter deze 850 meter lange strekdam begrijpelijke stromingsproblemen waren, die stromingsreacties zijn er nu nog. kustverdediging.nl 
@JacobsTja, wat zal ik zeggen, ik mis in Jos zijn verhaal over de de grote hoeveelheid Escherichia coli bacterie die in het grondwater zit, zelf al op meer dan 30 meter diepte, en ook mis ik de hoeveelheid ijzer en mangaan die in het grondwater zit, en dit alles kost veel om het eruit te halen, tot op heden wordt mijn grondwater afgekeurd en dat al tot 4 keer toe.
Dus, bezint eer gij begint, en complexe filter systemen zijn nu niet bepaald goedkoop in aanschaf maar vragen ook onderhoud. En laten we het een hebben over die andere stofjes, zoals medicijnen, ook deze dringen diep door in de grond, en deze zijn niet zo gemakkelijk eruit te halen, persoonlijk ben ik niet zo blij met een chemokeur van een ander... Mvg John