Om te voorkomen dat microverontreinigingen en microplastics in het water terecht komen moet de Europese Unie maatregelen nemen zodat bestaande wetgeving beter wordt ingevoerd en nageleefd. Daarnaast moeten producenten verantwoordelijkheid worden gesteld voor vervuiling door hun producten. Daartoe moet producentenverantwoordelijkheid worden ingevoerd.
Dit staat in de studie die is gedaan door consultancy Deloitte in opdracht van EurEau, de Europese Federatie van nationale koepelorganisaties in de water- en afvalwatersector. Het onderzoek richt zich op de verantwoordelijkheid van producenten om te voorkomen dat microverontreinigingen in het milieu terecht komen.
EurEau stelt op basis van de studie vast dat controles aan de bron niet volledig worden geïmplementeerd in de EU, ondanks duidelijke bepalingen in artikel 191.2 van het EU-Verdrag.
Als gevolg worden producten die potentieel gevaarlijke stoffen bevatten nog steeds op de markt gebracht en worden mens en milieu daardoor aanhoudend blootgesteld aan de mogelijk schadelijke effecten, aldus de studie.
Zuiveringsstappen
Ingrijpen is nodig om het water betaalbaar te houden. Gebeurt dat niet dan moeten afwaterbeheerders en drinkwaterproducenten nieuwe en dure zuiveringsstappen invoeren om microverontreinigingen en microplastics uit het water te halen. In het onderzoek wordt gesproken over enkele miljarden euro’s per jaar aan extra kosten voor de extra zuivering. De rekening daarvan komt terecht bij de watergebruikers.
EurEau stelt daarbij de vraag waarom gebruikers moeten betalen, terwijl ze niet verantwoordelijk zijn voor de vervuiling. Controle bij de bron is de eerste stap die de EU moet zetten om het doel van nulvervuiling te bereiken, zegt secretaris-generaal Oliver Loebel van EurEau. In het onderzoeksrapport wordt gesteld dat controle aan de bron cruciaal is.
Niet genoeg
Maar in de studie stelt Deloitte tevens dat die maatregel niet genoeg zal zijn om het probleem van de microverontreiniging aan te pakken. Ook moet er werk worden gemaakt van de invoering van Extended Producer Responsibility (EPR), producentenverantwoordelijkheid.
Zo’n regeling maakt de producent onder meer financieel verantwoordelijk voor de hele levenscyclus van zijn product, inclusief het verwijderen van de vervuiling. De gedachte daarbij is dat deze verantwoordelijkheid de producent stimuleert om verontreiniging bij de bron te voorkomen.
De EU-wetgeving biedt mogelijkheden om het principe van de vervuiler betaalt door middel van uitgebreide producentenverantwoordelijkheid toe te passen, aldus het onderzoek. Een veelbelovend voorbeeld is de recente toepassing van EPR op een aantal plastic wegwerpproducten, zegt Loebel van EurEau. Door die maatregel wordt niet alleen het milieu beschermd, maar ook de kosten voor afvalwaterbeheerders en consumenten beperkt.
MEER INFORMATIE
Keep our water affordable; extend producers’ responsibility
